آیه ۳۰ سوره انبیاء

آیه ۳۰ سوره انبیاء

مشخصات قرآنی
نام سوره	انبیاء
تعداد آیات سوره	۱۱۲
شماره آیه	۳۰
شماره جزء	۱۷
شماره حزب	۶۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

آیه ۳۰ سوره انبیاء، سی‌امین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در این آیه به نشانه‌های خداوند در عالم هستی اشاره شده است. (خلقت آسمان‌ها و زمین، قرار دادن آب در زمین که مایه حیات و زندگی همه موجودات آن است.)

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«آيا کافران ننگريسته‌اند که آسمانها و زمين (ابتدا) صاف و فروبسته بودند، سپس آنها را از هم بازگشوديم، و هر چيز زنده‌اي را از آب پديد آورديم، آيا ايمان نمي‌آورند؟!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«آیا کافران نیندیشیده‌اند که آسمانها و زمین فروبسته بودند، آنگاه آنها را برگشادیم، و هر موجود زنده‌ای را از آب آفریده‌ایم، آیا ایمان نمی‌آورند؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن پس از بیان بحث نفی عقاید مشرکان و استدلال بر توحید، در این آیه به برشمردن نشانه‌هایی از خداوند در نظام هستی اشاره دارد. ابتدا چنین می‌گوید: «آیا کافران ندیدند که آسمان‌ها و زمین به هم پیوسته بودند و ما آنها را باز کردیم؟ و هر موجود زنده‌ای را از آب آفریدیم؟ آیا باز هم ایمان نمی‌آورند؟!» به گفته مکارم، دربارهٔ پیوستگی آسمان و زمین نظرات مختلفی وجود دارد. گروهی معتقدند که در آغاز خلقت مجموعه جهان به صورت یک توده عظیمی از بخار سوزان بوده که در اثر انفجارات درونی و حرکت تدریجاً از هم جدا شدند و هر کدام واحد مستقلی شدند. برخی نیز بر این باورند که منظور یک نواخت بودن مواد جهان است که همه در هم فرورفته بودند و به صورت ماده واحدی وجود داشتند و سپس در گذر زمان مواد از هم جدا شده و ترکیبات جدیدی پیدا کردند. بعضی نیز گفته‌اند به این معناست که در آغاز از آسمان باران نمی‌بارید و در زمین گیاهی نمی‌رویید. سپس خداوند این دو را از هم گشود و آنگاه از آسمان باران بارید و در زمین، گیاهان روییدند. متن برخی روایات به معنی اخیر اشاره دارد و برخی از آنها به تفسیر اول. در مورد پیدایش همه موجودات زنده از آب که در ذیل این آیه مطرح شده، دو تفسیر مشهور گفته شده است: «نخست آنکه حیات همه موجودات زنده به آب بستگی دارد و منظور همین آبی است که از آسمان نازل شده. و دوم «ماء» در اینجا اشاره به آب نطفه است که موجودات زنده معمولاً از آن به وجود می‌آیند.»

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.