آیه ۴۷ سوره نجم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۷ سوره نجم''' چهل و هفتمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴۷ سوره نجم''' چهل و هفتمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به مسئله [[معاد]] اشاره شده و ایجاد [[آخرت|عالمی دیگر]] و حاکمیت آن به [[خداوند]] نسبت داده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] پس از پرداختن به [[ربوبیت]] و تدبیر امور عالم دنیا، در این آیه به عالم آخرت و مسئله معاد اشاره میشود. «نشأة» به معنای آفرینش و تربیت چیزی است و منظور از «نشأة اخری» همان [[رستاخیز]] است. به گزارش مکارم، تعبیر به «علیه» از این نظر است که هنگامیکه خدا انسانها را آفرید؛ به آنها آزادی داد و وظایفی بر عهده آنها گذشت. در این میان افرادی ظالم میشوند و چون این دنیا گنجایش کیفر آنها را ندارد؛ حکمتش ایجاب کرده که دنیای دیگری باشد تا [[عدالت]] تحقق پیدا کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۶۰-۵۶۱|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نجم]]، پنجاه و سومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، بیست و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره اخلاص]] و پیش از [[سوره | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نجم]]، پنجاه و سومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، بیست و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره اخلاص]] و پیش از [[سوره عبس]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۳۲ سوره نجم|آیه ۳۲]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۱۱|ف=سوره نجم}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۴۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۷ سوره نجم چهل و هفتمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به مسئله معاد اشاره شده و ایجاد عالمی دیگر و حاکمیت آن به خداوند نسبت داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اینکه بر (عهدة) اوست پدید آوردن دوباره»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اینکه پدید آوردن نشاه آخرت با اوست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن پس از پرداختن به ربوبیت و تدبیر امور عالم دنیا، در این آیه به عالم آخرت و مسئله معاد اشاره میشود. «نشأة» به معنای آفرینش و تربیت چیزی است و منظور از «نشأة اخری» همان رستاخیز است. به گزارش مکارم، تعبیر به «علیه» از این نظر است که هنگامیکه خدا انسانها را آفرید؛ به آنها آزادی داد و وظایفی بر عهده آنها گذشت. در این میان افرادی ظالم میشوند و چون این دنیا گنجایش کیفر آنها را ندارد؛ حکمتش ایجاب کرده که دنیای دیگری باشد تا عدالت تحقق پیدا کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۲۸۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۶۰-۵۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
