آیه ۸ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸ سوره انعام''' هشتمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۸ سوره انعام''' هشتمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به بهانه [[مشرکان]] مبنی بر نزول [[فرشته]] همراه [[پیامبر]] اشاره شده و در ادامه به آنان گفته میشود: «اگر فرشته نازل شود، دیگر کار تمام و مهلت به پایان رسیده است و حیاتشان قطع خواهد گردید.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث، به بهانه دیگری از [[مشرکان]] اشاره دارد و چنین میگوید: «اگر فرشتهای نازل شود و آنها [[ایمان]] نیاورند، دیگر مهلتی به آنها داده نخواهد شد و همه نابود میشوند.» به گفته مکارم، دلیل اینکه آمدن فرشته باعث نابودی مشرکان است، اینست که [[نبوت]] با آمدن فرشته جنبه شهودی پیدا میکند و وقتی همه چیز را با چشم ببینند، در واقع آخرین مرحله اتمام حجت صورت گرفته است. پس اگر کسی در این حال مخالفت کند، کیفر و مجازات او قطعی است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۶۰-۱۶۱|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره انعام هشتمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به بهانه مشرکان مبنی بر نزول فرشته همراه پیامبر اشاره شده و در ادامه به آنان گفته میشود: «اگر فرشته نازل شود، دیگر کار تمام و مهلت به پایان رسیده است و حیاتشان قطع خواهد گردید.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَقَالُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنْزَلْنَا مَلَكًا لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنْظَرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و میگویند: چه میشد اگر فرشتهای بر او فرو فرستاده میشد؟ و اگر ما فرشتهای پیش او میفرستادیم کار نابودی ایشان تمام میشد و دیگر مهلت داده نمیشدند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و گفتند چرا فرشتهای بر او نازل نمیشود؟ و اگر فرشتهای نازل میکردیم، کار به پایان رسیده بود، و دیگر مجال و مهلتی نمییافتند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث، به بهانه دیگری از مشرکان اشاره دارد و چنین میگوید: «اگر فرشتهای نازل شود و آنها ایمان نیاورند، دیگر مهلتی به آنها داده نخواهد شد و همه نابود میشوند.» به گفته مکارم، دلیل اینکه آمدن فرشته باعث نابودی مشرکان است، اینست که نبوت با آمدن فرشته جنبه شهودی پیدا میکند و وقتی همه چیز را با چشم ببینند، در واقع آخرین مرحله اتمام حجت صورت گرفته است. پس اگر کسی در این حال مخالفت کند، کیفر و مجازات او قطعی است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۴۸۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۱۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۲۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۲۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۶۰-۱۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
