آیه ۲۸ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۸ سوره انبیاء'''، بیست و هشتمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۲۸ سوره انبیاء'''، بیست و هشتمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در این آیه ابتدا به احاطه علمی [[خداوند]] و سپس دو صفت دیگر از [[فرشتگان]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه احاطه علمی خداوند را چنین بیان کرده است: «خداوند هم به اعمال گذشته و هم اعمال آینده آنان آگاهی دارد. او هم از دنیا باخبر است و هم از [[آخرت]]. او هم دانا به قبل از ایجاد فرشتگان است و هم به زمان بعد از خلقت آنها.» از نظر مکارم، به همین جهت است که فرشتگان با شناخت این علم خداوند، از فرمانش سرپیچی نمیکنند و از او در سخن گفتن پیشی نمیگیرند. در ادامه آیه به دو صفت دیگر از فرشتگان اشاره شده است: «آنها تنها درباره کسی [[شفاعت]] میکنند که خدا از او راضی است و اجازه شفاعت او را داده است. این فرشتگان تنها از خدا میترسند و نسبت به او [[خشیت]] دارند.» «خشیت» در لغت به معنای هرگونه ترس نیست، بلکه ترسی است که توأم با تعظیم و احترام باشد. «مشفق» (از ماده اشفاق) به معنی توجهی است که آمیخته با ترس باشد. لذا ترس فرشتگان از خداوند ترسی است همراه با احترام، عنایت، توجه، [[معرفت]] و احساس مسئولیت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۰-۳۹۲|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره انبیاء]]، بیست و یکمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره انبیاء]]، بیست و یکمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] به. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره ابراهیم]] و پیش از [[سوره مومنون]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار [[آیه]] (آیات [[آیه ۵۲ سوره انبیاء|۵۲]] تا [[آیه ۵۵ سوره انبیاء|۵۵]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۸|ف=سوره انبیاء}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۱۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸ سوره انبیاء، بیست و هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه ابتدا به احاطه علمی خداوند و سپس دو صفت دیگر از فرشتگان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خداوند اعمال گذشته و حال و آيندۀ ايشان را ميداند، و شفاعت نميکنند مگر براي کسي که (خداوند) بپسندد، و آنان از بيم او ترسان و هراسانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«او پیش روی آنان و پشت سرشان را میداند، و [فرشتگان] شفاعت نمیکنند مگر برای کسی که [خداوند] از او خشنود باشد، و ایشان از خوف و خشیت او بیمناکند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه احاطه علمی خداوند را چنین بیان کرده است: «خداوند هم به اعمال گذشته و هم اعمال آینده آنان آگاهی دارد. او هم از دنیا باخبر است و هم از آخرت. او هم دانا به قبل از ایجاد فرشتگان است و هم به زمان بعد از خلقت آنها.» از نظر مکارم، به همین جهت است که فرشتگان با شناخت این علم خداوند، از فرمانش سرپیچی نمیکنند و از او در سخن گفتن پیشی نمیگیرند. در ادامه آیه به دو صفت دیگر از فرشتگان اشاره شده است: «آنها تنها درباره کسی شفاعت میکنند که خدا از او راضی است و اجازه شفاعت او را داده است. این فرشتگان تنها از خدا میترسند و نسبت به او خشیت دارند.» «خشیت» در لغت به معنای هرگونه ترس نیست، بلکه ترسی است که توأم با تعظیم و احترام باشد. «مشفق» (از ماده اشفاق) به معنی توجهی است که آمیخته با ترس باشد. لذا ترس فرشتگان از خداوند ترسی است همراه با احترام، عنایت، توجه، معرفت و احساس مسئولیت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن به. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۳۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۶۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۹۰-۳۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
