آیه ۸۴ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه، به استجابت دعای ایوب اشاره دارد و میگوید: «ما خواستهاش را اجابت کردیم و رنج و ناراحتی را از او برداشتیم. خانوادهاش را به او بازگرداندیم و همانندشان بر آنها افزودیم. تا هم رحمتی از ناحیه ما باشد و هم تذکری برای عبادتکنندگان.» به گفته مکارم، طرح داستان «ایوب» به این جهت بوده که [[مسلمانان]] بدانند هر قدر مشکلات فراوان باشد و گرفتاریها زیاد و دشمنان بسیار، باز هم لطف [[پروردگار]] همه اینها را برطرف میکند، زیانها جبران میشود و خداوند اجر [[صابران]] را هم چندین برابر میافزاید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه، به استجابت دعای ایوب اشاره دارد و میگوید: «ما خواستهاش را اجابت کردیم و رنج و ناراحتی را از او برداشتیم. خانوادهاش را به او بازگرداندیم و همانندشان بر آنها افزودیم. تا هم رحمتی از ناحیه ما باشد و هم تذکری برای عبادتکنندگان.» به گفته مکارم، طرح داستان «ایوب» به این جهت بوده که [[مسلمانان]] بدانند هر قدر مشکلات فراوان باشد و گرفتاریها زیاد و دشمنان بسیار، باز هم لطف [[پروردگار]] همه اینها را برطرف میکند، زیانها جبران میشود و خداوند اجر [[صابران]] را هم چندین برابر میافزاید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۷۸–۴۷۹|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۸۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۴ سوره انبیاء، هشتاد و چهارمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به اجابت دعای ایوب است که به واسطه آن هم گرفتاریاش برطرف شد و هم مال و فرزندان و خانوادهاش به او برگشتند و خداوند او را از رحمت خاص خود بهرهمند ساخت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ ۖ وَآتَيْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَذِكْرَىٰ لِلْعَابِدِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس دعاي او را پذيرفتيم و رنجي را که در خود داشت از او دور ساختيم، و خانوادهاش و (نيز) مانند آنان را همراه با آنان به او داديم تا رحمتي از جانب خويش و پندي براي عبادت کنندگان باشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس دعای او را اجابت کردیم و رنجی را که به او رسیده بود، برطرف کردیم، و خانوادهاش را [دیگر بار] به او بخشیدیم و همانند آنان را، که رحمتی از جانب ما بود، و پندی برای عبادتپیشگان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه، به استجابت دعای ایوب اشاره دارد و میگوید: «ما خواستهاش را اجابت کردیم و رنج و ناراحتی را از او برداشتیم. خانوادهاش را به او بازگرداندیم و همانندشان بر آنها افزودیم. تا هم رحمتی از ناحیه ما باشد و هم تذکری برای عبادتکنندگان.» به گفته مکارم، طرح داستان «ایوب» به این جهت بوده که مسلمانان بدانند هر قدر مشکلات فراوان باشد و گرفتاریها زیاد و دشمنان بسیار، باز هم لطف پروردگار همه اینها را برطرف میکند، زیانها جبران میشود و خداوند اجر صابران را هم چندین برابر میافزاید.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۳۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۷۸–۴۷۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.