آیه ۱۰۳ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۳ سوره انبیاء'''، صد و سومین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به دو [[نعمت]] دیگر [[بهشت|بهشتی]] برای [[مؤمنان]] سعادتمند است. | '''آیه ۱۰۳ سوره انبیاء'''، صد و سومین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به دو [[نعمت]] دیگر [[بهشت|بهشتی]] برای [[مؤمنان]] سعادتمند است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، [[قرآن]] دو نعمت دیگر را برای مؤمنان که در بهشت جای دارند؛ نام میبرد. براساس متن آیه، «فزع اکبر» آنها را غمگین نمیکند و [[فرشتگان]] [[رحمت]] به استقبالشان میآیند، به آنها تبریک و شادباش میگویند و آنها را [[بشارت]] میدهند به آن روزی که به آنان وعده داده شده بود. به گفته مکارم، برخی «فزع اکبر» را اشاره به هراسهای روز [[قیامت]] دانستهاند که از هر ترس و هراسی بزرگتر است. برخی آن را اشاره به «[[نفخه صور]]» میدانند. اما از نظر وی، [[تفسیر]] اول مناسبتر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، [[قرآن]] دو نعمت دیگر را برای مؤمنان که در بهشت جای دارند؛ نام میبرد. براساس متن آیه، «فزع اکبر» آنها را غمگین نمیکند و [[فرشتگان]] [[رحمت]] به استقبالشان میآیند، به آنها تبریک و شادباش میگویند و آنها را [[بشارت]] میدهند به آن روزی که به آنان وعده داده شده بود. به گفته مکارم، برخی «فزع اکبر» را اشاره به هراسهای روز [[قیامت]] دانستهاند که از هر ترس و هراسی بزرگتر است. برخی آن را اشاره به «[[نفخه صور]]» میدانند. اما از نظر وی، [[تفسیر]] اول مناسبتر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۱۰–۵۱۱|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۳ سوره انبیاء، صد و سومین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به دو نعمت دیگر بهشتی برای مؤمنان سعادتمند است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَٰذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هراس بزرگ ايشان را غمگين نميسازد، و فرشتگان به استقبالشان ميآيند (و ميگويند:) اين همان روزي است که به شما وعده داده ميشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیم بزرگ آنان را اندوهگین نکند و فرشتگان به استقبال آنان آیند [و گویند] این همان روزتان است که به شما وعده داده شده بود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، قرآن دو نعمت دیگر را برای مؤمنان که در بهشت جای دارند؛ نام میبرد. براساس متن آیه، «فزع اکبر» آنها را غمگین نمیکند و فرشتگان رحمت به استقبالشان میآیند، به آنها تبریک و شادباش میگویند و آنها را بشارت میدهند به آن روزی که به آنان وعده داده شده بود. به گفته مکارم، برخی «فزع اکبر» را اشاره به هراسهای روز قیامت دانستهاند که از هر ترس و هراسی بزرگتر است. برخی آن را اشاره به «نفخه صور» میدانند. اما از نظر وی، تفسیر اول مناسبتر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۸۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۵۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۵۱۰–۵۱۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
