آیه ۱ سوره ق: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره ق''' یکمین [[آیه]] از پنجاهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱ سوره ق''' یکمین [[آیه]] از پنجاهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در نخستین آیه این سوره [[حروف مقطعه]] «ق» و [[قسم]] به [[قرآن]] بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آغاز این سوره با حروف مقطعه «ق» است که برخی از [[مفسران]] آن را اشاره به [[اسماءالحسنی]] [[خداوند]] ([[قادر]] و [[قیوم]]) دانستهاند. پس از این حرف برای بیان عظمت قرآن به آن [[سوگند]] خورده میشود. به گزارش مکارم، [[مجید]] (از ماده مجد) به معنای «شرافت گسترده» است و از آنجا که قرآن عظمت و شرافتی بیپایان دارد، کلمه «مجید» از هر نظر سزاوار آن است، قرآن ظاهرش زیبا، محتوایش عظیم، دستوراتش عالی و برنامههایش آموزنده و حیاتبخش است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۶-۲۲۷|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۵ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره ق یکمین آیه از پنجاهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در نخستین آیه این سوره حروف مقطعه «ق» و قسم به قرآن بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، قاف، سوگند به قرآن مجید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، ق [ قاف]، سوگند به قرآن مجید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آغاز این سوره با حروف مقطعه «ق» است که برخی از مفسران آن را اشاره به اسماءالحسنی خداوند (قادر و قیوم) دانستهاند. پس از این حرف برای بیان عظمت قرآن به آن سوگند خورده میشود. به گزارش مکارم، مجید (از ماده مجد) به معنای «شرافت گسترده» است و از آنجا که قرآن عظمت و شرافتی بیپایان دارد، کلمه «مجید» از هر نظر سزاوار آن است، قرآن ظاهرش زیبا، محتوایش عظیم، دستوراتش عالی و برنامههایش آموزنده و حیاتبخش است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ق، پنجاهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مرسلات و پیش از سوره بلد نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره ق، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۱۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۰۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۲۶-۲۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
