بدون تصویر

آیه ۱۸ سوره نجم: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۸ سوره نجم''' هیجدهمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه درباره آنچه [[پیامبر اسلام]] در ماجرای [[معراج]] دیده بود؛ سخن گفته است.  
'''آیه ۱۸ سوره نجم''' هیجدهمین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه دربارهٔ آنچه [[پیامبر اسلام]] در ماجرای [[معراج]] دیده بود؛ سخن گفته است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه خبر می‌دهد از اینکه پیامبر اسلام در آن معراج بخشی از آیات بزرگ الهی را مشاهده کرد. به گزارش مکارم، براساس [[روایات]] آنچه پیامبر در معراج دیده بود؛ دیدن عظمت [[خداوند]] در گستره آسمان‌ها با چشم ظاهری و همچنین مسائلی مربوط به [[فرشتگان]]، [[بهشت|بهشتیان]]، [[جهنم|جهنمیان]] و [[ارواح]] [[پیامبران]] را در آنجا (بنابه تفسیری در [[بهشت برزخی]]) مشاهده کرد و به آنها آگاهی و علم پیدا کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۹۶-۵۰۳|ج=۲۲}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه خبر می‌دهد از اینکه پیامبر اسلام در آن معراج بخشی از آیات بزرگ الهی را مشاهده کرد. به گزارش مکارم، براساس [[روایات]] آنچه پیامبر در معراج دیده بود؛ دیدن عظمت [[خداوند]] در گستره آسمان‌ها با چشم ظاهری و همچنین مسائلی مربوط به [[فرشتگان]]، [[بهشت|بهشتیان]]، [[جهنم|جهنمیان]] و [[ارواح]] [[پیامبران]] را در آنجا (بنابه تفسیری در [[بهشت برزخی]]) مشاهده کرد و به آنها آگاهی و علم پیدا کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۹۶–۵۰۳|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۱۰

آیه ۱۸ سوره نجم
مشخصات قرآنی
نام سورهنجم
تعداد آیات سوره۶۲
شماره آیه۱۸
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۸ سوره نجم هیجدهمین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه دربارهٔ آنچه پیامبر اسلام در ماجرای معراج دیده بود؛ سخن گفته است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ آیهٔ ۱۸ از سورهٔ ۵۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«همانا او بخشی از نشانه‌های بزرگ پروردگارش را مشاهده کرد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به راستی که نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه خبر می‌دهد از اینکه پیامبر اسلام در آن معراج بخشی از آیات بزرگ الهی را مشاهده کرد. به گزارش مکارم، براساس روایات آنچه پیامبر در معراج دیده بود؛ دیدن عظمت خداوند در گستره آسمان‌ها با چشم ظاهری و همچنین مسائلی مربوط به فرشتگان، بهشتیان، جهنمیان و ارواح پیامبران را در آنجا (بنابه تفسیری در بهشت برزخی) مشاهده کرد و به آنها آگاهی و علم پیدا کرد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.