آیه ۳۰ سوره نجم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۰ سوره نجم''' سیامین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به نهایت انحطاط فکری [[مشرکان]]، اشاره شده که بنا به متن آیه، تنها علم و همت آنان [[خرافه]] پرستی، غفلت از یاد [[خدا]] و دنیا خواهی است. | '''آیه ۳۰ سوره نجم''' سیامین [[آیه]] از پنجاه و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به نهایت انحطاط فکری [[مشرکان]]، اشاره شده که بنا به متن آیه، تنها علم و همت آنان [[خرافه]] پرستی، غفلت از یاد [[خدا]] و دنیا خواهی است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه خرافه پرستی، غفلت از یاد خداوند و حب دنیا را نهایت تلاش و علم مشرکان و خداناباوران معرفی کرده است و در ادامه به این نکته اشاره میکند که خداوند نسبت به گمراهان و هدایت یافتگان آگاه است و در [[آخرت]] به هر گروه بنابه اعمالشان در دنیا جزا داده خواهد داد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه خرافه پرستی، غفلت از یاد خداوند و حب دنیا را نهایت تلاش و علم مشرکان و خداناباوران معرفی کرده است و در ادامه به این نکته اشاره میکند که خداوند نسبت به گمراهان و هدایت یافتگان آگاه است و در [[آخرت]] به هر گروه بنابه اعمالشان در دنیا جزا داده خواهد داد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۳۳–۵۳۴|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره نجم سیامین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، به نهایت انحطاط فکری مشرکان، اشاره شده که بنا به متن آیه، تنها علم و همت آنان خرافه پرستی، غفلت از یاد خدا و دنیا خواهی است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این مُنتهای دانش آنان است، بیگمان پروردگارت به کسیکه از راه او گمراه شده داناتر است و او به کسیکه راهیاب شده داناتر میباشند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این منتهای علمشان است، بیگمان پروردگارت به کسی که از راه او گمراه شده است آگاهتر است، و همو به کسی که راه یافته است، آگاهتر است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه خرافه پرستی، غفلت از یاد خداوند و حب دنیا را نهایت تلاش و علم مشرکان و خداناباوران معرفی کرده است و در ادامه به این نکته اشاره میکند که خداوند نسبت به گمراهان و هدایت یافتگان آگاه است و در آخرت به هر گروه بنابه اعمالشان در دنیا جزا داده خواهد داد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۲۶۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۳۳–۵۳۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
