آیه ۴۶ سوره غافر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | غافر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۵ | ||||
| شماره آیه | ۴۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۶ سوره غافر چهل و ششمین آیه از چهلمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا ۖ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آن آتش دوزخ است که به هنگام صبح و شام بر آن عرضه میشوند و روزی که قیامت برپا شود (خداوند دستور میدهد:) خاندان فرعون را به شدیدترین عذاب درآورید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[یعنی] آتش دوزخ که بامدادان و شامگاهان ایشان را بر آن عرضه دارند و روزی که قیامت بر پا شود [گویند] آل فرعون را به [جایگاه] سهمگینترین عذاب وارد کنید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه …[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره غافر، چهلمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زمر و پیش از سوره فصلت نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۶ و ۵۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره غافر، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۴۹۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۷۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۷۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره غافر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۰۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.