آیه ۱۸ سوره غافر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | غافر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره غافر هجدهمین آیه از چهلمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ ۚ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنانرا از روز نزدیک (قیامت) بترسان، آنگاه که دلها به حلقومها میرسند درحالیکه ساکت هستند و سخن نمیگویند ستمگران نه دارای دوستی دلسوزند و نه دارای میانجیگری که میانجی او پذیرفته گردد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ایشان را از روز قیامت [/بس نزدیک] بیم ده، آنگاه که جانها به گلوگاهها رسد، و غصه خویش فرو برند، برای ستمکاران [مشرک] دوستی و شفیعی که اجازه و اجابت یابد، نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه …[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره غافر، چهلمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زمر و پیش از سوره فصلت نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۶ و ۵۷) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره غافر، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۰۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۴۷۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۶۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۶۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره غافر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۰۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
