بدون تصویر

آیه ۱۰۸ سوره انبیاء

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۰ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۰۸ سوره انبیاء
مشخصات قرآنی
نام سورهانبیاء
تعداد آیات سوره۱۱۲
شماره آیه۱۰۸
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰۸ سوره انبیاء، صد و هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. این آیه به اصلی‌ترین برنامه پیامبر اسلام یعنی دعوت مردم به توحید اشاره دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قُلْ إِنَّمَا يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ آیهٔ ۱۰۸ از سورهٔ ۲۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بگو: جز اين نيست که به من وحي مي‌شود که خداي شما خداي يگانه است، پس آيا شما مسلمان هستيد؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بگو همین به من وحی می‌شود که خدای شما خدای یگانه است، پس آیا شما پذیرنده‌اید؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه مهم‌ترین مظهر رحمت و محکم‌ترین پایه و اساس آن را توحید دانسته و چنین می‌گوید: «به آنها بگو تنها چیزی که بر من وحی می‌شود این است که معبود شما معبود واحدی است. آیا شما حاضر هستید در برابر این اصل تسلیم شده و عبادت بت‌ها را کنار بگذارید؟!» به گفته مکارم، در این آیه سه نکته بنیادی مطرح شده است. نخست اینکه پایه اصلی رحمت توحید است و در اعتقاد، عمل و قانون و در همه چیز برقرار است. دوم اینکه از استفاده از کلمه «انما» در آیه، معلوم می‌شود که تمام دعوت انبیا در اصل توحید خلاصه می‌شود و سوم آنکه مشکل اصلی تمام جوامع و ملل، آلودگی به شرک در انواع و اقسام مختلف است که باید از آن بیرون بیایند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.