آیه ۱۱۱ سوره انبیاء
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۱ سوره انبیاء، صد و یازدهمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه علت تأخیر در مجازات الهی، امتحان و آزمایش انسانها بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و نميدانم، شايد آن را برايتان آزمودني (بوده) و تا مدتي مايۀ بهرهمنديتان باشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و نمیدانم شاید آن آزمونی برای شما باشد، و برخورداری تا زمانی معین»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن از زبان پیامبر اسلام در این آیه چنین میگوید: «من چه میدانم شاید در تأخیر مجازات، آزمونی برای شما باشد و او میخواهد شما را تا مدتی از لذایذ دنیا بهرهمند سازد و سپس با شدت هرچه تمامتر شما را گرفته و مجازات کند.» به گفته مکارم، برای تأخیر مجازات الهی در اینجا دو علت بیان شده است: یک مسئله امتحان و آزمایش تا بر مردم اتمام حجت کند و دیگر اینکه افرادی هستند که آزمایش آنها تمام شده و مجازاتشان قطعی است، اما برای اینکه سختتر کیفر ببینند، نعمت بر آنها فراوان میشود تا غرق در آن شوند و سپس در همان حال مستی و غفلت عذاب بر آنان نازل میگردد تا هم دردناکتر باشد و هم رنج ستمدیدگان را به خوبی درک کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۹۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۵۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۵۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
