آیه ۶ سوره جاثیه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جاثیه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۷ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره جاثیه ششمین آیه از چهل و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به عظمت و اهمیت آیات قرآن است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اینها آیات خداست که به حق بر تو میخوانیم، پس بعد از (پند) خداوند و آیات او به چه سخنی ایمان میآورند؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این آیات الهی است که به حق بر تو میخوانیم پس به کدامین حدیث بعد از خداوند و آیات او ایمان میآورند؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، به عنوان جمعبندی کلی در بیان عظمت قرآن آمده است: «اینها آیات الهی است که ما آن را به حق بر تو تلاوت میکنيم. این گروه کافر به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان میآورند؟!» به گفته مکارم، کلمه «تلک» هم به اشاره آیات قرآنی است و هم به آیات و نشانههای خدا در آفاق و انفس. در لغت «تلاوت» (از ماده تِلْو) یعنی سخنی را پشت سر سخن دیگری آوردن، بنا بر این تلاوت آیات قرآن همان قرائت آیات پشت سر یکدیگر است و تعبیر به «حق» اشاره به محتوای این آیات و هم اشاره به حقانیت نبوت پیامبر اسلام ووحی الهی است و به عبارت دیگر: این آیات آن چنان گویا و مستدل است که دلیل حقانیت آن و آورنده آن در خودش نهفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جاثیه، چهل و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره دخان و پیش از سوره احقاف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره جاثیه، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۳۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۳۱-۲۳۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جاثیه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.