آیه ۲۲ سوره نجم: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره نجم بیست و دومین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه موردبحث، قرآن باور باطل مشرکان مکه را که معتقد بودند بتها دختران خدا هستند؛ آن را تقسیمی ناعادلانه و نامعتدل میان خود و خداوند عنوان کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در این صورت این تقسیمی ظالمانه و ستمگرانهای است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در این صورت این تقسیمبندی ناعادلانهای است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات قبل، قرآن باور باطل و خرافی مشرکان مکه را مورد استهزاء قرار داده و چنین میگوید: «اگر چنین باشد که شما بتها را دختران خدا میدانید؛ در این صورت به تقسیمی ناعادلانه میان خود و خدا قائل شدهاید!» به گفته مکارم، «ضیزی» به معنای ناقص، ظالمانه و نامعتدل است. او در ادامه میآورد: «قرآن در اینجا افکار ضد و نقیض مشرکان را مورد انتقاد قرار میدهد و آنها را به این نکته متذکر میشود که شما از یک طرف دختران را زنده به گور میکنید و از سویی دیگر بتهایتان را دختران خدا میدانید؛ آنها را محترم شمرده و در برابرشان سجده و قربانی میکنید!!» به گفته مکارم، در منطق اسلام نه فرشتگان دختر و پسر دارند و نه آنها فرزندان خدا هستند و نه خداوند اصولاً فرزندی دارد. بلکه اینگونه افکار زاییده ذهنهای گمراه مشرکان و بتپرستان بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۴۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۱۵–۵۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
