آیه ۱۰۵ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۵ سوره کهف'''، صد و پنجمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. آیه به برشمردن صفات و اعتقادات زیانکارترین از مردم پرداخته است. | '''آیه ۱۰۵ سوره کهف'''، صد و پنجمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. آیه به برشمردن صفات و اعتقادات زیانکارترین از مردم پرداخته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] صفات و عقاید گروه زیانکاران را بیان کرده و چند صفت که ریشه بدبختی آنهاست را چنین معرفی میکند: «آنها کسانی هستند که به آیات [[خدا]] [[کافر]] شدند (کفر به | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] صفات و عقاید گروه زیانکاران را بیان کرده و چند صفت که ریشه بدبختی آنهاست را چنین معرفی میکند: «آنها کسانی هستند که به آیات [[خدا]] [[کافر]] شدند (کفر به مبدأ) و [[لقاء]] و دیدار خدا را منکر شدند. (فراموشی و کفر به [[معاد]]) به همین جهت اعمالشان [[حبط]] و نابود شده است و در [[قیامت]] میزانی برای آنان برپا نخواهد شد.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۶۱–۵۶۲|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۵ سوره کهف، صد و پنجمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه به برشمردن صفات و اعتقادات زیانکارترین از مردم پرداخته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اينان کساني هستند که به آيات پروردگارشان و لقاي او کفر ورزيدند، در نتيجه اعمالشان باطل شد و به هدر رفت و روز قيامت هيچ ارزش (و منزلتي) برايشان نخواهيم نهاد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینان کسانی هستند که آیات پروردگارشان و لقای او را انکار کردهاند، و اعمالشان تباه شده، لذا روز قیامت وزنی برای آنان قائل نیستیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن صفات و عقاید گروه زیانکاران را بیان کرده و چند صفت که ریشه بدبختی آنهاست را چنین معرفی میکند: «آنها کسانی هستند که به آیات خدا کافر شدند (کفر به مبدأ) و لقاء و دیدار خدا را منکر شدند. (فراموشی و کفر به معاد) به همین جهت اعمالشان حبط و نابود شده است و در قیامت میزانی برای آنان برپا نخواهد شد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۰۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۵۴۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۵۶۱–۵۶۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
