بدون تصویر

آیه ۳۵ سوره محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳۵ سوره محمد''' سی‌ و پنجمین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۳۵ سوره محمد''' سی‌ و پنجمین [[آیه]] از چهل و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. موضوع آیه بیان یکی از مسائل مربوط به «[[جهاد]]» است که [[مسلمانان]] اجازه ندارند در صورت برتری و بالاتر بودن نسبت به دشمن، [[صلح]] کنند و با این کار [[اسلام]] و مسلمانان را به خواری و ذلت بکشانند.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه به مسلمانان در رابطه با «جهاد» و مسئله «صلح» هشدار می‌دهد: «اکنون که دستورهای گذشته را شنیدید سست نشوید و دشمنان را دعوت به صلح نکنید؛ در حالیکه شما برترید و [[خدا]] با شما است و [[ثواب]] اعمال‌تان را هرگز نمی‌کاهد.» به گزارش مکارم، در لغت «لن یترکم» (از ماده وَتر) به معنای منفرد است و لذا به کسانی که بعضی از بستگان نزدیک‌شان کشته می‌شود و آنها تنها می‌مانند «وِتر» می‌گویند. همچنین به معنای نقصان و کمبود نیز آمده است و در آیه مورد بحث کنایه زیبایی از این مطلب است که خداوند شما را تنها نمی‌گذارد و اجر و پاداش اعمال‌تان را همراه شما می‌کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۸۹-۴۹۱|ج=۲۱}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۵

آیه ۳۵ سوره محمد
مشخصات قرآنی
نام سورهمحمد
تعداد آیات سوره۳۸
شماره آیه۳۵
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۵ سوره محمد سی‌ و پنجمین آیه از چهل و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع آیه بیان یکی از مسائل مربوط به «جهاد» است که مسلمانان اجازه ندارند در صورت برتری و بالاتر بودن نسبت به دشمن، صلح کنند و با این کار اسلام و مسلمانان را به خواری و ذلت بکشانند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ آیهٔ ۳۵ از سورهٔ ۴۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس سست مشوید و به صلح فرا نخوانید چرا که شما برترید و خداوند با شماست و هرگز (اجر و پاداش) اعمالتان را نمی‌کاهد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس سستی‌مورزید و از در صلح و سازش در نیایید که شما برتر و [چیره‌]اید و خداوند با شماست و [پاداش‌] اعمال شما را نمی‌کاهد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه به مسلمانان در رابطه با «جهاد» و مسئله «صلح» هشدار می‌دهد: «اکنون که دستورهای گذشته را شنیدید سست نشوید و دشمنان را دعوت به صلح نکنید؛ در حالیکه شما برترید و خدا با شما است و ثواب اعمال‌تان را هرگز نمی‌کاهد.» به گزارش مکارم، در لغت «لن یترکم» (از ماده وَتر) به معنای منفرد است و لذا به کسانی که بعضی از بستگان نزدیک‌شان کشته می‌شود و آنها تنها می‌مانند «وِتر» می‌گویند. همچنین به معنای نقصان و کمبود نیز آمده است و در آیه مورد بحث کنایه زیبایی از این مطلب است که خداوند شما را تنها نمی‌گذارد و اجر و پاداش اعمال‌تان را همراه شما می‌کند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره محمد، چهل و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حدید و پیش از سوره رعد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره محمد، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.