آیه ۲۵ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۵ سوره کهف'''، بیست و پنجمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به مقدار خواب «[[اصحاب کهف]]» در غار است. | '''آیه ۲۵ سوره کهف'''، بیست و پنجمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به مقدار خواب «[[اصحاب کهف]]» در غار است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به مقدار خواب «اصحاب کهف» در غار اشاره دارد و میگوید: «آنها در غار ۳۰۰ سال و نه سال در خواب فرورفتند.» به گزارش مکارم، این تعبیر که به جای ۳۰۹ سال گفته است: «۳۰۰ سال و نه سال بر آن افزودند.» اشاره به تفاوت سالهای [[تقویم هجری شمسی|شمسی]] و [[تقویم هجری قمری|قمری]] | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به مقدار خواب «اصحاب کهف» در غار اشاره دارد و میگوید: «آنها در غار ۳۰۰ سال و نه سال در خواب فرورفتند.» به گزارش مکارم، این تعبیر که به جای ۳۰۹ سال گفته است: «۳۰۰ سال و نه سال بر آن افزودند.» اشاره به تفاوت سالهای [[تقویم هجری شمسی|شمسی]] و [[تقویم هجری قمری|قمری]] است؛ بنابراین به احتساب سالهای شمسی ۳۰۰ سال بوده و به احتساب سالهای قمری ۳۰۹ سال خواب آنها به طول انجامیده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۱–۳۹۲|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۵۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره کهف، بیست و پنجمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به مقدار خواب «اصحاب کهف» در غار است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا تِسْعًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و (اصحاب کهف) مدت سيصد و نه سال در غارشان ماندند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و در غارشان سیصد سال ماندند و نه سال هم بر آن افزودند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به مقدار خواب «اصحاب کهف» در غار اشاره دارد و میگوید: «آنها در غار ۳۰۰ سال و نه سال در خواب فرورفتند.» به گزارش مکارم، این تعبیر که به جای ۳۰۹ سال گفته است: «۳۰۰ سال و نه سال بر آن افزودند.» اشاره به تفاوت سالهای شمسی و قمری است؛ بنابراین به احتساب سالهای شمسی ۳۰۰ سال بوده و به احتساب سالهای قمری ۳۰۹ سال خواب آنها به طول انجامیده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۳۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۳۹۱–۳۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
