آیه ۴ سوره احقاف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴ سوره احقاف''' چهارمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴ سوره احقاف''' چهارمین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره و تأکید آیه بر [[یکتایی]] [[الله]] و [[شرک|شریک]] قرار دادن انسانها در [[عبودیت]] [[خداوند]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به [[مشرکان]] هشدار میدهد که در عبودیت و بندگی برای او شریکی از [[معبود|معبودهای]] ساختگی قرار ندهند. برطبق متن آیه چنین آمده است: «به این مشرکان بگو: به من خبر دهید معبودهایی را که غیر از خدا [[پرستش]] میکنید نشان دهید چه چیز از زمین را آفریدهاند؟! یا اینکه شرکتی در آفرینش آسمانها و مالکیت و تدبیر آنها دارند؟! کتابی از [[کتب آسمانی]] پیشین که گفتار شما را تصدیق كند یا آثاری علمی از علمای گذشته که گواهی بر این معنی دهد، برای من بیاورید؛ اگر راست میگویید.» بنابه گزارش مکارم، جمله «أَرُونِی ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ...» اشاره به دلیل عقل و جمله «ائْتُونِی بِکِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا» اشاره به [[وحی]] آسمانی و تعبیر به «أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ» اشاره به سنت [[پیامبران]] گذشته و اوصیاى آنان یا آثار دانشمندان پیشین است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۱-۳۰۳|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۵۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | احقاف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره احقاف چهارمین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره و تأکید آیه بر یکتایی الله و شریک قرار دادن انسانها در عبودیت خداوند است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ ۖ ائْتُونِي بِكِتَابٍ مِنْ قَبْلِ هَٰذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: آیا نگریستهاید به آنچه که بهجای خداوند (به نیایش) میخوانید؟ به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریدهاند؟ یا اینکه در آفرینش آسمانها مشارکتی داشتهاند؟ اگر راستگویید کتابی پیش از این یا بازمندهای از دانش (گذشتگان) را برای من بیاورید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو آیا شریکانی را که به جای خداوند قائل هستید، نگریستهاید، به من بنمایانید که چه چیزی را در زمین آفریدهاند، یا آیا در [آفرینش] آسمانها شرکتی داشتهاند، اگر راست میگویید کتابی پیش از این [کتاب]، یا نشانهای از علم بیاورید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به مشرکان هشدار میدهد که در عبودیت و بندگی برای او شریکی از معبودهای ساختگی قرار ندهند. برطبق متن آیه چنین آمده است: «به این مشرکان بگو: به من خبر دهید معبودهایی را که غیر از خدا پرستش میکنید نشان دهید چه چیز از زمین را آفریدهاند؟! یا اینکه شرکتی در آفرینش آسمانها و مالکیت و تدبیر آنها دارند؟! کتابی از کتب آسمانی پیشین که گفتار شما را تصدیق كند یا آثاری علمی از علمای گذشته که گواهی بر این معنی دهد، برای من بیاورید؛ اگر راست میگویید.» بنابه گزارش مکارم، جمله «أَرُونِی ما ذا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ...» اشاره به دلیل عقل و جمله «ائْتُونِی بِکِتابٍ مِنْ قَبْلِ هذا» اشاره به وحی آسمانی و تعبیر به «أَثارَةٍ مِنْ عِلْمٍ» اشاره به سنت پیامبران گذشته و اوصیاى آنان یا آثار دانشمندان پیشین است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۸۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۰۱-۳۰۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره احقاف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۴۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
