آیه ۶۲ سوره نجم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نجم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۲ | ||||
| شماره آیه | ۶۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۲ سوره نجم شصت و دومین آیه از پنجاه و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه دو دستور به مشرکان داده میشود: سجده کردن برای خداوند و عبادت و پرستش او. (این آیه از آیات سجده واجبه است.)
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس برای خداوند سجده کنید و (او را) بندگی نمایید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس برای خداوند سجده برید و پرستش کنید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آخرین آیه این سوره که از آیاتی است که سجده آن واجب است؛ به مشرکان دستور داده شده که برای خداوند سجده کنند و او را بپرستند. به گزارش مکارم، در روایات بسیاری نقل شده: «هنگامیکه پیامبر این آیه را تلاوت کرد؛ همه مؤمنان و کافرانی که آن را شنیدند؛ سجده کردند، به غیر از ولید بن مغیرة که کفی از خاک برداشت و آن را بر پیشانی گذشت و اینگونه سجده کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نجم، پنجاه و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۳۲) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۲۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۵۷۶-۵۷۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نجم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
