آیه ۳۲ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره کهف، سی و دومین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به داستان دو دوست که یکی از آنها دارای باغهای میوه بود، اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آن دو شخص را براي آنان مثل بزن که به يکي از آنها دو باغ انگور داديم و گرداگرد باغها را با درختان خرما پوشانديم، و ميان باغها را کشتزاري قرار داديم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و برای آنان مثلی بزن از دو مرد که به یکی از آنان دو تاکستان داده بودیم، و پیرامون آن را درخت خرما و در میانه آنها کشتزاری قرار داده بودیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن پس از بیان ماجرا و سرگذشت «اصحاب کهف» به سرنوشت دو دوست یا دو برادر پرداخته و طرز فکر و رفتار و گفتارشان برای عبرت آموزی مسلمانان بیان کرده است. بنابه متن آیه، به پیامبر گفته میشود: «ای پیامبر! داستان آن دو مرد را به عنوان ضربالمثل برای آنها بازگو کن که برای یکی از آنها دو باغ از انواع انگورها قرار داده بودیم که گرداگرد آن درختان نخل بودند. در میان دو باغ هم زمین کشاورزی پربرکتی قرار داشت.» (از نظر دنیایی انواع امکانات و ثروتها و نعمتها را به او بخشیده بودیم.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۶۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۲۷–۴۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
