آیه ۶۴ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۶۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۴ سوره کهف، شصت و چهارمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه به بازگشت موسی و یوشع از مسیری که آمده بودند، برای پیدا کردن محلی که خضر را باید در آنجا ملاقات میکردند؛ اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ ۚ فَارْتَدَّا عَلَىٰ آثَارِهِمَا قَصَصًا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(موسي) گفت: اين همان بود که ما ميجستيم پس جستجوکنان ردپاي خود را گرفته و برگشتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفت این همانجاست که ما جستجویش میکردیم، لذا پیجویانه بازگشتند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیات قبل، موسی که زنده شدن ماهی و شنای او در دریا را نشانهای برای دیدار با خضر میدانست، به یوشع گفت: «این همان چیزی است که ما به دنبال آن بودیم و سپس آنها از همان راه بازگشتند، در حالیکه پی جویی میکردند.» به گفته مکارم، برخی دربارهٔ فراموشی موسی اشکالی را مطرح کردهاند که او در پاسخ چنین آورده است: «مانعی ندارد در اموری که ارتباطی با احکام الهی و تبلیغ آن ندارد و در مسائل روزمره پیامبر نیز دچار نسیان شود، بخصوص در مواردی که جنبه آزمایش نیز داشته باشد.» درمورد نسبت دادن نسیان یوشع به شیطان هم ممکن است که ماجرای ماهی ارتباطی با یافتن آن مرد عالم داشته و شیطان برای اینکه آنان دیرتر به ملاقات با او برسند، این فراموشی را ایجاد کرد یا اینکه خود یوشع دقت لازم را در این زمینه نداشته و مقدمات آن را فراهم کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۷۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.