آیه ۸۲ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۸۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۲ سوره کهف، هشتاد و دومین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه به سومین حکمت کار خضر اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنْزٌ لَهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَنْ يَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنْزَهُمَا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ۚ ذَٰلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِعْ عَلَيْهِ صَبْرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اما ديوار از آنِ دو کودک يتيم بود، و زير ديوار گنجي وجود داشت که مال ايشان بود، و پدرشان (مردي) نيکوکار بود و پروردگارت خواست که آن دو به سن بلوغ برسند و گنج خود را بيرون بياورند و من به دستورخود اين کارها را نکردم، اين است تأويل آنچه که نتوانستي بر آن شکيبايي ورزي»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اما دیوار متعلق به دو جوان یتیم در آن شهر بود و زیر آن گنجی از آن ایشان بود و پدرشان مردی صالح بود، و پروردگارت خواست که آنان به کمال بلوغشان برسند و آنگاه گنجشان را [از آنجا] بیرون آوردند، که رحمتی از پروردگارت [در حق آنان] بود، و من آن کار را از پیش خود نکردم، این معنای چیزی است که نتوانستی بر آن صبر کنی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه خضر حکمت سومین کارش را چنین بیان کرده است: «اما دیوار متعلق به دو نوجوان یتیم در شهر بود که در زیر آن گنجی متعلق به آنها وجود داشت و پدرشان مرد صالحی بود. پروردگارت میخواست آنها به سرحد بلوغشان برسند و گنجشان را استخراج کنند. این رحمتی بود از ناحیه پروردگارت و من این کار را به دستور خودم انجام ندادم. اینها سرّ کارهایی بودند که تو توانایی شکیبایی را در برابرشان نداشتی.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۸۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۵۰۴–۵۰۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
