بدون تصویر

آیه ۱۰ سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۰ سوره کهف'''، دهمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانسته‌اند.  
'''آیه ۱۰ سوره کهف'''، دهمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانسته‌اند. این آیه از زمان پناه بردن «[[اصحاب کهف]]» به غار و دعای آنها به درگاه [[خداوند]]، داستان سرگذشت آنها را آغاز می‌کند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] از پناه بردن گروهی از جوانان مؤمن به غار، شرح داستان و سرگذشت آنان را آغاز کرده و چنین می‌گوید: «به خاطر بیاور زمانی را که این گروه جوانان به غار پناه بردند و به درگاه خداوند عرض کردند: پروردگارا ما را از رحمتت بهره‌مند کن و راه نجاتی برای ما فراهم ساز.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۶|ج=۱۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۳

آیه ۱۰ سوره کهف
مشخصات قرآنی
نام سورهکهف
تعداد آیات سوره۱۱۰
شماره آیه۱۰
شماره جزء۱۵
شماره حزب۵۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰ سوره کهف، دهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. این آیه از زمان پناه بردن «اصحاب کهف» به غار و دعای آنها به درگاه خداوند، داستان سرگذشت آنها را آغاز می‌کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا آیهٔ ۱۰ از سورهٔ ۱۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آنگاه که آن جوانان به غار پناه برده و گفتند: پرودگارا! از جانب خود رحمتي به ما ببخش و در کارمان راه نجاتي برايمان فراهم فرما»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«چنین بود که جوانمردان به غار پناه بردند و گفتند پروردگارا بر ما رحمت خویش بگستر و کار ما را به سامان آور»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن از پناه بردن گروهی از جوانان مؤمن به غار، شرح داستان و سرگذشت آنان را آغاز کرده و چنین می‌گوید: «به خاطر بیاور زمانی را که این گروه جوانان به غار پناه بردند و به درگاه خداوند عرض کردند: پروردگارا ما را از رحمتت بهره‌مند کن و راه نجاتی برای ما فراهم ساز.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.