آیه ۵۲ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۲ سوره کهف'''، پنجاه و دومین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در آیه به عدم توانایی و عدم یاری خدایانی که انسانها، آنها را عنوان [[معبود]] خود قرار داده بودند، اشاره شده است. | '''آیه ۵۲ سوره کهف'''، پنجاه و دومین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در آیه به عدم توانایی و عدم یاری خدایانی که انسانها، آنها را عنوان [[معبود]] خود قرار داده بودند، اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه به روزی ([[روز قیامت]]) اشاره دارد که در آن زمان [[خداوند]] به انسانها میگوید شریکهایی که برای من متصور بودید؛ صدا بزنید تا به یاریتان بیایند. اما آنها را میخوانند ولی این معبودهای خیالی حتی به ندای آنان پاسخی نمیدهند، در حالیکه این [[گناهکاران]] در کانون هلاکت قرار دارند و برای نجات از آن مهلکه نیاز به کمک دارند. (اما کسی نیست یاریشان کند.)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه به روزی ([[روز قیامت]]) اشاره دارد که در آن زمان [[خداوند]] به انسانها میگوید شریکهایی که برای من متصور بودید؛ صدا بزنید تا به یاریتان بیایند. اما آنها را میخوانند ولی این معبودهای خیالی حتی به ندای آنان پاسخی نمیدهند، در حالیکه این [[گناهکاران]] در کانون هلاکت قرار دارند و برای نجات از آن مهلکه نیاز به کمک دارند. (اما کسی نیست یاریشان کند.)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۶۳–۴۶۴|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۵۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۲ سوره کهف، پنجاه و دومین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به عدم توانایی و عدم یاری خدایانی که انسانها، آنها را عنوان معبود خود قرار داده بودند، اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ مَوْبِقًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و (ياد کن) روزي را که خداوند ميفرمايد: شريکهايي را که براي من گمان ميبرديد صدا بزنيد و آنان شريکها را صدا ميزنند، و آنها به نداي ايشان پاسخ نميدهند، و ميانشان مهلکهاي قرار ميدهيم که آنان را از يکديگر جدا مينمايد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و روزی که فرماید شرکایی را که برای من میانگاشتید فراخوانید، آنگاه ایشان را بخوانند و پاسخی به ایشان ندهند، و در میان آنان مهلکهای فاصله اندازیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه به روزی (روز قیامت) اشاره دارد که در آن زمان خداوند به انسانها میگوید شریکهایی که برای من متصور بودید؛ صدا بزنید تا به یاریتان بیایند. اما آنها را میخوانند ولی این معبودهای خیالی حتی به ندای آنان پاسخی نمیدهند، در حالیکه این گناهکاران در کانون هلاکت قرار دارند و برای نجات از آن مهلکه نیاز به کمک دارند. (اما کسی نیست یاریشان کند.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۴۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۶۳–۴۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
