آیه ۳۹ سوره دخان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۹ سوره دخان''' سی و نهمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۹ سوره دخان''' سی و نهمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. تأکید این آیه بر [[حق]] بودن آفرینش آسمانها و زمین است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، آفرینش آسمانها و زمین را بر حق و حقیقت دانسته و چنین میگوید: «ما آن دو را جز به حق نیافریدیم. ولی غالب آنها این حقایق را نمیدانند.» مکارم در تفسیر این آیه مینویسد: «حق بودن این خلقت ایجاب میکند که دارای هدف معقولی باشد و آن بدون وجود جهان دیگر ممکن نیست. چراکه این دنیا گنجایش پاداش یا [[کیفر]] نیکوکاران و بدکاران را ندارد و باید جهان دیگری باشد تا هر کس [[جزا|جزای]] مناسب عمل خود را دریافت کند. بسیاری از مردم نیز در این مسئله فکر و اندیشه خود را بهکار نمیگیرند. هرچند دلایل مبدء و [[معاد]] واضح و آشکار هستند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۹۳-۱۹۴|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۳۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۹ سوره دخان سی و نهمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. تأکید این آیه بر حق بودن آفرینش آسمانها و زمین است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما آن دو را جز به حق نیافریدهایم ولی بیشترشان نمیدانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنها را جز به حق نیافریدهایم ولی بیشترینه آنان نمیدانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، آفرینش آسمانها و زمین را بر حق و حقیقت دانسته و چنین میگوید: «ما آن دو را جز به حق نیافریدیم. ولی غالب آنها این حقایق را نمیدانند.» مکارم در تفسیر این آیه مینویسد: «حق بودن این خلقت ایجاب میکند که دارای هدف معقولی باشد و آن بدون وجود جهان دیگر ممکن نیست. چراکه این دنیا گنجایش پاداش یا کیفر نیکوکاران و بدکاران را ندارد و باید جهان دیگری باشد تا هر کس جزای مناسب عمل خود را دریافت کند. بسیاری از مردم نیز در این مسئله فکر و اندیشه خود را بهکار نمیگیرند. هرچند دلایل مبدء و معاد واضح و آشکار هستند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۹۳-۱۹۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.