آیه ۳۲ سوره احقاف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۲ سوره احقاف''' سی و دومین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۲ سوره احقاف''' سی و دومین [[آیه]] از چهل و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه [[انذار]] [[جنیان]] تازه [[مسلمان]] در برابر قوم خود از [[عذاب]] الهی بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه انذار و بیم دادن جنیان مسلمان شده، قوم خود را چنین بازگو میکند: «آنها به قوم خود گفتند: هر کس دعوت داعی الهی را پاسخ نگوید؛ نمیتواند از عذاب الهی در زمین فرار کند و یاور و سرپرستی غیر از [[خدا]] برای او نخواهد بود و لذا این گروه در گمراهی آشکارند.» به گزارش مکارم، تعبیر «فی الارض» اشاره به این مطلب است که هر جای زمین بروید ملک خداست و از حیطه قدرت او خارج نخواهد بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۱|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | احقاف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۳۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره احقاف سی و دومین آیه از چهل و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه انذار جنیان تازه مسلمان در برابر قوم خود از عذاب الهی بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَنْ لَا يُجِبْ دَاعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَلَيْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءُ ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسیکه (دعوت) دعوتگر خدا را نپذیرد نمیتواند خدای را از دستیابی به خود در زمین ناتوان کند و برای او جز هیچ ولیّ و یاوری نیست، اینان در گمراهی آشکارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هر کس دعوتگر الهی را نپذیرد، بداند که در [این سر] زمین گزیر و گریزی ندارد، و در برابر او سرورانی ندارد، اینانند که در گمراهی آشکارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه انذار و بیم دادن جنیان مسلمان شده، قوم خود را چنین بازگو میکند: «آنها به قوم خود گفتند: هر کس دعوت داعی الهی را پاسخ نگوید؛ نمیتواند از عذاب الهی در زمین فرار کند و یاور و سرپرستی غیر از خدا برای او نخواهد بود و لذا این گروه در گمراهی آشکارند.» به گزارش مکارم، تعبیر «فی الارض» اشاره به این مطلب است که هر جای زمین بروید ملک خداست و از حیطه قدرت او خارج نخواهد بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره احقاف، چهل و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جاثیه و پیش از سوره ذاریات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۵، ۳۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۳۲۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۰۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۳۷۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره احقاف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۴۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
