آیه ۹ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره کهف'''، نهمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۹ سوره کهف'''، نهمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه سرآغاز بیان داستان «[[اصحاب کهف]]» است که ابتدا بهطور اجمال و سپس در آیات بعدی به شکل تفصیلی به شرح سرگذشت آنها اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] از این آیه به بعد داستان «اصحاب کهف» را بازگو کرده و سرگذشت آنان را برای [[پیامبر اسلام]] بیان کرده است. برخی [[مفسران]] برای این آیات [[شأن نزول|شأن نزولی]] را آوردهاند که در پی آمدن گروهی از علمای [[یهود]] به [[مدینه]] و سؤالات آنها از پیامبر اسلام آیات این سوره بر [[محمد]] نازل شده است. براساس این شأن نزول، یکی از سؤالاتی که یهودیان مطرح کردند ماجرای «اصحاب کهف» بوده است. برطبق متن آیه چنین آمده است که «آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟!» به گفته مکارم، نام این گروه یاران غار (اصحاب کهف) به خاطر آن است که آنها برای نجات جان خود به غاری پناهنده شدند که در آیات بعد شرح آن خواهد آمد. اما «رقیم» در اصل به معنای رقم و به معنای نوشتن است و به عقیده اغلب مفسران این نام دیگر «اصحاب کهف» است. چراکه سرانجام و نام این افراد بر لوحی نوشته و بر در غار نصب شده بود. در مقابل بعضی مفسران احتمال دادهاند «اصحاب رقیم» گروه دیگری غیر از اصحاب کهف بودهاند و برای آنها در برخی از اخبار سرگذشتی نقل شده است. اما نظر مکارم اینست که «اصحاب رقیم» همان اصحاب کهفند. چراکه در قرآن تنها به بیان سرگذشت همان گروه جوانانی پرداخته است که به غار پناه بردند و به یاری و لطف [[خداوند]] از آن تنگنای زندگیشان رهایی یافتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۲-۳۵۶|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۵۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره کهف، نهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه سرآغاز بیان داستان «اصحاب کهف» است که ابتدا بهطور اجمال و سپس در آیات بعدی به شکل تفصیلی به شرح سرگذشت آنها اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا پنداشتهاي که اصحاب کهف و رقيم در ميان عجايب و غرايب ما (که در اين گيتي پراکندهاند) چيز شگفتي است؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گویا دانستهای که داستان اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفتآور ماست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن از این آیه به بعد داستان «اصحاب کهف» را بازگو کرده و سرگذشت آنان را برای پیامبر اسلام بیان کرده است. برخی مفسران برای این آیات شأن نزولی را آوردهاند که در پی آمدن گروهی از علمای یهود به مدینه و سؤالات آنها از پیامبر اسلام آیات این سوره بر محمد نازل شده است. براساس این شأن نزول، یکی از سؤالاتی که یهودیان مطرح کردند ماجرای «اصحاب کهف» بوده است. برطبق متن آیه چنین آمده است که «آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟!» به گفته مکارم، نام این گروه یاران غار (اصحاب کهف) به خاطر آن است که آنها برای نجات جان خود به غاری پناهنده شدند که در آیات بعد شرح آن خواهد آمد. اما «رقیم» در اصل به معنای رقم و به معنای نوشتن است و به عقیده اغلب مفسران این نام دیگر «اصحاب کهف» است. چراکه سرانجام و نام این افراد بر لوحی نوشته و بر در غار نصب شده بود. در مقابل بعضی مفسران احتمال دادهاند «اصحاب رقیم» گروه دیگری غیر از اصحاب کهف بودهاند و برای آنها در برخی از اخبار سرگذشتی نقل شده است. اما نظر مکارم اینست که «اصحاب رقیم» همان اصحاب کهفند. چراکه در قرآن تنها به بیان سرگذشت همان گروه جوانانی پرداخته است که به غار پناه بردند و به یاری و لطف خداوند از آن تنگنای زندگیشان رهایی یافتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۳۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۳۵۲-۳۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
