آیه ۵۹ سوره کهف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۹ سوره کهف'''، پنجاه و نهمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در این آیه برای عدم تعجیل [[خداوند]] در مجازات کردن [[گناهکاران]] و قطعی بودن هلاکت [[ظالمان]] نمونه آورده شده است. | '''آیه ۵۹ سوره کهف'''، پنجاه و نهمین [[آیه]] از هجدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در این آیه برای عدم تعجیل [[خداوند]] در مجازات کردن [[گناهکاران]] و قطعی بودن هلاکت [[ظالمان]] نمونه آورده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، برای هشدار به گناهکاران و طغیانگران به سرنوشت دردناک گذشتگان اشاره و خانههای ویران شده آنان به عنوان مثال بیان شده است. بنابر متن آیه، این شهرها و آبادیهایی هستند که ویرانههای آنها در برابر چشمان شما قرار دارد و ما آنها را هنگامیکه مرتکب ظلم و ستم شدند هلاک کردیم و در [[ | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، برای هشدار به گناهکاران و طغیانگران به سرنوشت دردناک گذشتگان اشاره و خانههای ویران شده آنان به عنوان مثال بیان شده است. بنابر متن آیه، این شهرها و آبادیهایی هستند که ویرانههای آنها در برابر چشمان شما قرار دارد و ما آنها را هنگامیکه مرتکب ظلم و ستم شدند هلاک کردیم و در [[عذاب]]<nowiki/>شان تعجیل ننمودیم؛ بلکه موعدی برای هلاکشان قرار دادیم.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۷۷|ج=۱۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۵۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۵ | ||||
| شماره حزب | ۶۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۹ سوره کهف، پنجاه و نهمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه برای عدم تعجیل خداوند در مجازات کردن گناهکاران و قطعی بودن هلاکت ظالمان نمونه آورده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَتِلْكَ الْقُرَىٰ أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و (مردمان) اين شهرها را چون ستم کردند، نابود کرديم، و براي هلاکشان میعادي مقرر نموديم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و این شهرهایی است که چون [اهلش] ستم ورزیدند، نابودشان کردیم، و برای نابودیشان میعادی مقرر داشتیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، برای هشدار به گناهکاران و طغیانگران به سرنوشت دردناک گذشتگان اشاره و خانههای ویران شده آنان به عنوان مثال بیان شده است. بنابر متن آیه، این شهرها و آبادیهایی هستند که ویرانههای آنها در برابر چشمان شما قرار دارد و ما آنها را هنگامیکه مرتکب ظلم و ستم شدند هلاک کردیم و در عذابشان تعجیل ننمودیم؛ بلکه موعدی برای هلاکشان قرار دادیم.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۷۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۴۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
