آیه ۲ سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۲ سوره دخان''' دومین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۲ سوره دخان''' دومین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. آیه دوم [[سوگند]] به [[قرآن]] به عنوان یکی از [[کتاب‌های آسمانی]] است.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در این آیه به قرآن سوگند یاد شده است: «قسم به این کتاب آشکار.» به گفته مکارم، قرآن کتابی است که محتوایش روشن و معارفش آشکار، [[احکام|احکامش]] سازنده و برنامه‌هایش حساب شده است و خودش دلیل حقانیت خویش است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۷|ج=۲۱}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۴۳

آیه ۲ سوره دخان
مشخصات قرآنی
نام سورهدخان
تعداد آیات سوره۵۹
شماره آیه۲
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره دخان دومین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. آیه دوم سوگند به قرآن به عنوان یکی از کتاب‌های آسمانی است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۴۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«سوگند به کتاب روشن و روشنگر»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«سوگند به کتاب روشنگر»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در این آیه به قرآن سوگند یاد شده است: «قسم به این کتاب آشکار.» به گفته مکارم، قرآن کتابی است که محتوایش روشن و معارفش آشکار، احکامش سازنده و برنامه‌هایش حساب شده است و خودش دلیل حقانیت خویش است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.