آیه ۷۷ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۷۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۷ سوره کهف، هفتاد و هفتمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه اشاره دارد به وارد شدن موسی و خضر به قریهای و تعمیر دیوار یکی از خانههای آن بدون گرفتن اجرت و سپس اعتراض موسی بر این مطلب.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَانْطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا أَتَيَا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَنْ يَنْقَضَّ فَأَقَامَهُ ۖ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس به راه خود ادامه دادند تا به روستياي رسيدند، از اهالي آن غذا خواستند، ولي آنان از مهمان کردن آن دو خودداري ورزيدند، و در آن جا ديواري يافتند که ميخواست بيفتد، پس (خضر) آن را راست (و درست) کرد (موسي) گفت: اگر ميخواستي ميتوانستي در برابر اين کار مزدي بگيري»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«باز رهسپار شدند تا آنکه به اهل شهری رسیدند و از مردمش خوراکی خواستند، آنان از مهمان کردنشان، ابا کردند، سپس دیواری را دیدند که میخواست فرو ریزد [خضر] آن را برپا داشت [موسی] گفت اگر میخواستی برای این کار از آنان مزدی میگرفتی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: پس از اینکه در آیه قبل موسی تعهد داد که دیگر اعتراض نخواهد کرد و در صورت نقض آن از همراهی و مصاحبت با خضر باز میماند؛ آن دو در ادامه راهشان به قریهای رسیدند و از اهالی آن غذا خواستند. اما مردم آنجا از پذیرایی و مهمان کردن آنان خودداری کردند. با این حال در آنجا دیواری را دیدند که در حال خراب شدن و فروریختن بود. خضر نیز دست بهکار شد تا آن را تعمیر کند و از خراب شدنش جلوگیری نماید. موسی که در آن موقع خسته و گرسنه بود بار دیگر تعهدش را فراموش کرد و با اعتراض ملایمی گفت: «میخواستی در برابر این کار اجرت و مزدی بگیری.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۹۴-۴۹۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
