آیه ۷۸ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۷۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۸ سوره کهف، هفتاد و هشتمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به سخن خضر به موسی اشاره شده که به او گفت: «اینک وقت جدایی من و توست.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ ۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِعْ عَلَيْهِ صَبْرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(خضر) گفت: اين (ديگر زمان) جدايي من و توست، من تو را از حکمت و راز کارهايي که در برابر آن نتوانستي شکيبايي کني آگاه ميسازم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[خضر] گفت اینجا دیگر [هنگام] جدایی من و توست، هماکنون تو را از معنای آنچه بر آن صبر نتوانستی کرد، آگاه میسازم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال سومین اعتراض موسی به خضر در مورد اجرت نگرفتن برای تعمیر دیوار خانه آن قریه، خضر به او گفت: «اینک وقت جدایی من و تو رسیده ولی قبل از آن سرّ و حکمت آنچه را که بر آن نتوانستی صبر کنی، برایت بازگو میکنم.» در لغت «تأویل» به معنای ارجاع و بازگشت دادن چیزی است. لذا گفته میشود هر کار و سخنی را که به هدف اصلیش برسانیم، تأویلش کردهایم.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۴۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۴۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۴۹۷-۴۹۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
