آیه ۴ سوره دخان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره دخان چهارمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه درباره شب قدر توصیف و توضیح داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هرکار استواری در آن (شب) بیان و مقرّر میگردد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در آن [شب] هر کار استواری فیصله یابد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در توضیح شب قدر و توصیف آن چنین میگوید: «شب قدر شبی است که هر امری از امور بر طبق حکمت الهی تفصیل و تبیین میشود.» به گزارش مکارم، عبارت «یفرق» برای اشاره به همه امور و مسائل سرنوشتسازی است که در آن شب مقدر میشود و تعبیر «حکیم» نیز به استحکام این تقدیر الهی و تغییر ناپذیری و حکیمانه بودن آن است. به گفته او، این تفسیر و معنای آیه هماهنگ با روایات بسیاری است که میگوید: «در شب قدر مقدرات یک سال همه انسانها تعیین میگردد و ارزاق و سرآمد عمرها و امور دیگر در آن شب معین و معلوم میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۹۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۵۲-۱۵۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
