آیه ۵۸ سوره دخان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۵۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۸ سوره دخان پنجاه و هشتمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به آسان بودن قرآن و وسیله تذکر بودن آن برای مردم است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما قرآن را با زبان تو آسان کردهایم تا پند گیرند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«جز این نیست که آن را به زبان تو به آسانی روان ساختهایم، باشد که پند گیرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه به آسان نمودن قرآن توسط خداوند اشاره شده است و چنین میگوید: «ما این قرآن را بر زبان تو آسان کردیم تا آنها متذکر شوند.» به گفته مکارم، بعضی از مفسران در تفسیر آیه آوردهاند که منظور این است: «تو با اینکه درس نخواندهای، به سهولت و راحتی میتوانی این آیات پر محتوا را قرائت کنی.» ولی تفسیر اول که در متن آیه آمده، مناسبتر به نظر میرسد. به گزارش او، این آیه شبیه آيهاى است که در سوره قمر چندین بار تکرار شده است: «وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۱۷-۲۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.