آیه ۴ سوره زمر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زمر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۵ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره زمر چهارمین آیه از سی و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اگر خداوند میخواست فرزندی بگیرد از میان چیزهایی که خود میآفریند کسی یا چیزی را برمیگزید او پاک و منزّه و خداوند یگانه و پیروزمند است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اگر خداوند میخواست که فرزندی [برای خود] برگزیند، آنچه میخواست از میان آنچه آفریده است، بر میگزید، اما او [از این نسبتها] منزه است، او خداوند یگانه قهار است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه …[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زمر، سی و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سبأ و پیش از سوره مؤمن نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۵۲ تا ۵۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زمر، پنج یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۴۱۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۳۵۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زمر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۱۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
