آیه ۹ سوره زمر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زمر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۵ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره زمر نهمین آیه از سی و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(آیا چنین شخص مشرکی که اوصافش را بیان کردیم بهتر است) یا کسیکه در اوقات شب سجدهکنان و ایستاده به عبادت میپردازد درحالیکه از آخرت میترسد و به بخشایش پروردگارش امید دارد؟ بگو: آیا آنان که میدانند و آنان که نمیدانند برابرند؟ تنها خردمندان پند میپذیرند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا کسی که در پاسهایی از شب، گاه به سجده و گاه بر پا، نیایشگر است و از آخرت بیم و به رحمت پروردگارش امید دارد [بهتر است یا مشرک غافل ناسپاس]، بگو آیا کسانی که میدانند، با کسانی که نمیدانند برابرند؟ [هرگز] فقط خردمندانند که پند میگیرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه …[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زمر، سی و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سبأ و پیش از سوره مؤمن نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۵۲ تا ۵۴) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زمر، پنج یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۴۲۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۳۵۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زمر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۱۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
