آیه ۱۰۶ سوره کهف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کهف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۶ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۶ سوره کهف، صد و ششمین آیه از هجدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در آیه به سومین دلیل و عامل انحراف زیانکاران و کیفر آنان در آخرت اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اين سزاي آنهاست به کيفر آنکه کفر ورزيدند و آيات و پيامبرانم را به مسخره گرفتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این چنین است که به خاطر کفری که ورزیدهاند و آیات و پیامبران مرا به ریشخند گرفتهاند، جزای آنان جهنم است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در اینجا سومین عامل انحراف زیانکاران را کفر به آیات خداوند و استهزای پیامبران الهی دانسته و مجازات آنان را جهنم اعلام کرده است. در نتیجه این گروه از کافران، سه اصل مهم دین (توحید، معاد و نبوت) را انکار کرده و بالاتر از آن به باد مسخره و استهزاء گرفتهاند؛ لذا عاقبت و جایگاهشان دوزخ خواهد بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره کهف، هجدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره غاشیه و پیش از سوره نحل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۲۸، ۸۳ و ۱۰۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۰۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳: ۵۴۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲: ۵۶۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کهف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۵۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
