آیه ۳۷ سوره دخان

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۷ سوره دخان
مشخصات قرآنی
نام سورهدخان
تعداد آیات سوره۵۹
شماره آیه۳۷
شماره جزء۲۵
شماره حزب۱۰۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۷ سوره دخان سی‌ و هفتمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به سرانجام قوم تُبَّع است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ آیهٔ ۳۷ از سورهٔ ۴۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع»؟ و کسانی را که پیش از آنان بودند نابود کردیم چرا که آنان گناهکار بودند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا ایشان بهتر بودند یا قوم تبع، و پیشینیان آنان که نابودشان کردیم، چرا که گناهکار بودند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در آیه موردبحث، به «قوم تبع» که در سرزمین یمن ساکن بودند و شرح حال آنان اشاره دارد و می‌گوید: «آیا آنها بهترند یا قوم تبع و کسانی که پیش از آنان بودند؟! ما آنها را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند.» به گزارش مکارم، در سرزمین یمن پادشاهانی زندگی می‌کردند که «تُبَّع» نام داشتند و قوم آنان جمعیتی با قدرت و امکانات فراوان بودند و حکومت پهناور و گسترده‌ای داشتند. با این همه به خاطر سرکشی، گناه و نافرمانی از دستورات خداوند، گرفتار عذاب الهی شده و هلاک گردیدند. قرآن به مشرکان مکه می‌گوید: به فرض که شما معاد را انکار کردید، آیا می‌توانید عذاب‌هایی را که بر این قوم و اقوامی مانند آنها نازل شد، انکار کنید؟! به گفته مکارم، منظور از «الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌» نیز اقوامی همچون قوم نوح و عاد و ثمود است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.