آیه ۳۷ سوره دخان: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۷ سوره دخان''' سی و هفتمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۷ سوره دخان''' سی و هفتمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به سرانجام [[قوم تُبَّع]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث، به «قوم تبع» که در سرزمین [[یمن]] ساکن بودند و شرح حال آنان اشاره دارد و میگوید: «آیا آنها بهترند یا قوم تبع و کسانی که پیش از آنان بودند؟! ما آنها را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند.» به گزارش مکارم، در سرزمین یمن پادشاهانی زندگی میکردند که «تُبَّع» نام داشتند و قوم آنان جمعیتی با قدرت و امکانات فراوان بودند و حکومت پهناور و گستردهای داشتند. با این همه به خاطر سرکشی، [[گناه]] و نافرمانی از دستورات [[خداوند]]، گرفتار [[عذاب]] الهی شده و هلاک گردیدند. قرآن به [[مشرکان]] [[مکه]] میگوید: به فرض که شما [[معاد]] را انکار کردید، آیا میتوانید عذابهایی را که بر این قوم و اقوامی مانند آنها نازل شد، انکار کنید؟! به گفته مکارم، منظور از «الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ» نیز اقوامی همچون قوم [[نوح]] و [[عاد]] و [[ثمود]] است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۹۱-۱۹۲|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۳۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۷ سوره دخان سی و هفتمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به سرانجام قوم تُبَّع است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع»؟ و کسانی را که پیش از آنان بودند نابود کردیم چرا که آنان گناهکار بودند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا ایشان بهتر بودند یا قوم تبع، و پیشینیان آنان که نابودشان کردیم، چرا که گناهکار بودند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث، به «قوم تبع» که در سرزمین یمن ساکن بودند و شرح حال آنان اشاره دارد و میگوید: «آیا آنها بهترند یا قوم تبع و کسانی که پیش از آنان بودند؟! ما آنها را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند.» به گزارش مکارم، در سرزمین یمن پادشاهانی زندگی میکردند که «تُبَّع» نام داشتند و قوم آنان جمعیتی با قدرت و امکانات فراوان بودند و حکومت پهناور و گستردهای داشتند. با این همه به خاطر سرکشی، گناه و نافرمانی از دستورات خداوند، گرفتار عذاب الهی شده و هلاک گردیدند. قرآن به مشرکان مکه میگوید: به فرض که شما معاد را انکار کردید، آیا میتوانید عذابهایی را که بر این قوم و اقوامی مانند آنها نازل شد، انکار کنید؟! به گفته مکارم، منظور از «الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ» نیز اقوامی همچون قوم نوح و عاد و ثمود است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۹۱-۱۹۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.