آیه ۴۲ سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۴۲ سوره دخان''' چهل و دومین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۴۲ سوره دخان''' چهل و دومین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه گروهی که در روز جدایی و فصل مستثنا شده و در آن روز یاری می‌شوند، معرفی شده است.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث، از میان انسان‌ها یک گروه را استثناء دانسته و درباره آنان چنین می‌گوید: «مگر کسی که [[خدا]] او را مورد [[رحمت]] قرار داده است، چرا که [[خداوند]] [[عزیز|توانا]] و [[رحیم|مهربان]] است.» به گفته مکارم، این گروه [[مؤمنان|مؤمنانی]] هستند که دارای [[عمل صالح|عمل صالحند]] و لغزش‌های آنان در حدی نیست که از خداوند به طور کامل بریده باشند. لذا دست به دامن لطف الهی می‌زنند و خداوند نیز آنان را از رحمت خود و [[شفاعت]] [[اولیاء|اولیایش]] بهره‌مند می‌گرداند. او در ادامه می‌آورد که در برخی [[روایات]] از [[اهل بیت]] منظور از جمله «الّا من رحم [[الله]]» [[علی بن ابی‌طالب]] و پیروان او گفته شده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۰-۲۰۱|ج=۲۱}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۶

آیه ۴۲ سوره دخان
مشخصات قرآنی
نام سورهدخان
تعداد آیات سوره۵۹
شماره آیه۴۲
شماره جزء۲۵
شماره حزب۱۰۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۲ سوره دخان چهل و دومین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه گروهی که در روز جدایی و فصل مستثنا شده و در آن روز یاری می‌شوند، معرفی شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ آیهٔ ۴۲ از سورهٔ ۴۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«مگر کسیکه خدا به وی رحم کند که بی‌گمان او (=خدا) تواناو مهربان است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«مگر کسی که خداوند بر او رحمت آورده باشد، که او پیروزمند مهربان است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث، از میان انسان‌ها یک گروه را استثناء دانسته و درباره آنان چنین می‌گوید: «مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده است، چرا که خداوند توانا و مهربان است.» به گفته مکارم، این گروه مؤمنانی هستند که دارای عمل صالحند و لغزش‌های آنان در حدی نیست که از خداوند به طور کامل بریده باشند. لذا دست به دامن لطف الهی می‌زنند و خداوند نیز آنان را از رحمت خود و شفاعت اولیایش بهره‌مند می‌گرداند. او در ادامه می‌آورد که در برخی روایات از اهل بیت منظور از جمله «الّا من رحم الله» علی بن ابی‌طالب و پیروان او گفته شده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.