آیه ۵۹ سوره دخان: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۹ سوره دخان''' پنجاه و نهمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵۹ سوره دخان''' پنجاه و نهمین [[آیه]] از چهل و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. آخرین آیه این سوره در بیان [[تهدید]] کسانی است که در برابر [[حق]] [[تسلیم]] نمیشوند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آخرین آیه، کسانی را که کلام حق را نمیپذیرند و تسلیم آن نمیشوند، مورد تهدید قرار داده و میگوید: «اگر با اینهمه آنها پذیرا نشوند؛ تو منتظر باش، آنها نیز منتظرند.» در لغت «ارتقب» (در اصل از رَقَبة) به معنای «گردن» گرفته شده است و از آنجا که افرادی که منتظر چیزی هستند، پیوسته گردن میکشند، به معنی [[انتظار]] و مراقبت از چیزی آمده است. به گفته مکارم، [[پیامبر اسلام]] در انتظار تحقق وعدههای الهی و مجازات [[مشرکان]] و دشمنان است و آنان منتظر شکست پیامبر و پیروزی خودشان هستند. لذا هرگز نباید از این آیه نتیجه گرفت که [[خداوند]] در این آیه به پیامبرش دستور میدهد به کلی دست از [[تبلیغ]] آنها بردارد و تلاشهایش را متوقف کند و تنها به انتظار [[قناعت]] نماید. بلکه این آیه یک نوع تهدید برای بیدار ساختن افراد [[لجوج]] است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۸|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۵۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۹ سوره دخان پنجاه و نهمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آخرین آیه این سوره در بیان تهدید کسانی است که در برابر حق تسلیم نمیشوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس چشم به راه باش که آنان (نیز) چشم به راهند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«منتظر باش که آنان نیز منتظرند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آخرین آیه، کسانی را که کلام حق را نمیپذیرند و تسلیم آن نمیشوند، مورد تهدید قرار داده و میگوید: «اگر با اینهمه آنها پذیرا نشوند؛ تو منتظر باش، آنها نیز منتظرند.» در لغت «ارتقب» (در اصل از رَقَبة) به معنای «گردن» گرفته شده است و از آنجا که افرادی که منتظر چیزی هستند، پیوسته گردن میکشند، به معنی انتظار و مراقبت از چیزی آمده است. به گفته مکارم، پیامبر اسلام در انتظار تحقق وعدههای الهی و مجازات مشرکان و دشمنان است و آنان منتظر شکست پیامبر و پیروزی خودشان هستند. لذا هرگز نباید از این آیه نتیجه گرفت که خداوند در این آیه به پیامبرش دستور میدهد به کلی دست از تبلیغ آنها بردارد و تلاشهایش را متوقف کند و تنها به انتظار قناعت نماید. بلکه این آیه یک نوع تهدید برای بیدار ساختن افراد لجوج است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۲۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
