آیه ۵۵ سوره ص
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ص | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۸ | ||||
| شماره آیه | ۵۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۵ سوره ص پنجاه و پنجمین آیه از سی و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به سرانجام و عاقبت بد و شوم گناهکاران و سرکشان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
هَٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«این (پاداش پرهیزگاران است) و امّا سرکشان بد سرانجامی دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چنین است، و سرکشان را بدترین سرانجام است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن پس از بیان و شرح حال بهشتیان در عالم آخرت، در این آیه عاقبت و بازگشت بد و سوء گناهکاران را اینگونه توصیف مینماید: «آنچه گفته شد پاداشهای متقین است و برای طغیانگران بدترین مرجع و محل بازگشت است!» براساس متن این آیه و آیات قبل، میان سرانجام نیکوکاران و بدکاران مقایسهای صورت گرفته است. همانطور که در آیات پیشین، برای نیکوکاران به «حُسن مآب» تعبیر شده بود، این آیه «شرّ مآب» را نسبت به سرکشان و گناهکاران بهکار رفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ص، سی و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره قمر و پیش از سوره اعراف نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. آیه ۲۴ این سوره سجده مستحب دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۴۰۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۳۲۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۳۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ص»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
