آیه ۲۵ سوره دخان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | دخان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره دخان بیست و پنجمین آیه از چهل و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. از این آیه به بعد به پنج میراثی که پس از غرق شدن فرعون و لشکریانش به بنیاسرائیل رسید، اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«چه باغها و چشمه سارهای زیادی از خود بهجای گذاشتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چه بسیار باغها و چشمهساران از خود باقی گذارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه به نخستین میراثی که برای بنیاسرائیل رسیده بود، اشاره دارد و چنین میگوید: «چه بسیار باغها و چشمهها که از خود بجا گذاشتند و رفتند.» به گزارش مکارم، باغها و چشمهها دو سرمایه بزرگی بودند که از فرعونیان به جای مانده بود. چراکه مصر سرزمینی بود که به برکت رود نیل حاصلخیز و پرباغ بود. همچنین از نظر مکارم، منظور از چشمهها نیز ممکن است اشاره به چشمههایی باشد که از کوهها سرازیر میشوند یا شعبههایی باشد که از نیل سرچشمه گرفته و از باغهای سرسبز میگذشت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره دخان، چهل و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره دخان، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۵۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۲۰۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۷۶-۱۷۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره دخان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۹۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
