آیه ۷ سوره ص: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره ص''' هفتمین [[آیه]] از سی و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۷ سوره ص''' هفتمین [[آیه]] از سی و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. این آیه به سخنان سران [[قریش]] در مخالفت با دعوت [[پیامبر اسلام]] پرداخته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث در ادامه آیه پیشین به سخنان سران و بزرگان قریش اشاره دارد و چنین میگوید: «ما هرگز چنین چیزی را از پدران خود نشنیدهایم، این فقط یک [[دروغ]] و [[کذب]] است!» به گزارش مکارم، تعبیر به «الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ» ممکن است اشاره به جمعیت پدرانشان باشد كه نسبت به آنها آخرین [[ملت]] بودند و ممکن است اشاره به «[[اهل کتاب]]» مخصوصا «[[نصاری]]» باشد که آخرین [[دین]] و ملت قبل از ظهور پیامبر اسلام محسوب میشدند. چراکه به خاطر قائل به [[تثلیث]] بودن آنان، [[توحید]] [[محمد]] را مطلب نوظهوری میدانستند. ولی چنان که لحن [[قرآن]] در آیات مختلف دیگر نشان میدهد [[جاهلیت|عرب جاهلی]] تکیه بر کتابهای [[یهود]] و نصاری نداشت، تمام تکیهگاهش سنت و آیین نیاکان و پدران بود و همین شاهد خوبی برای [[تفسیر قرآن|تفسیر]] اول است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۹-۲۲۰|ج=۱۹}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره ص]]، سی و هشتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سی و هشتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره قمر]] و پیش از [[سوره اعراف]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. [[آیه ۲۴ سوره ص|آیه ۲۴ این سوره]] سجده مستحب دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۶۰|ف=سوره ص}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره ص]]، سی و هشتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سی و هشتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره قمر]] و پیش از [[سوره اعراف]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. [[آیه ۲۴ سوره ص|آیه ۲۴ این سوره]] سجده مستحب دارد.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۹۶۰|ف=سوره ص}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ص | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۸ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره ص هفتمین آیه از سی و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه به سخنان سران قریش در مخالفت با دعوت پیامبر اسلام پرداخته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ما در این آیین اخیر (دین قریش و دین نصرانیت) این را نشنیدهایم، این جز دروغی ساختگی نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما چنین چیزی در آیین اخیر نشنیدهایم این جز از خود بر ساختن نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث در ادامه آیه پیشین به سخنان سران و بزرگان قریش اشاره دارد و چنین میگوید: «ما هرگز چنین چیزی را از پدران خود نشنیدهایم، این فقط یک دروغ و کذب است!» به گزارش مکارم، تعبیر به «الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ» ممکن است اشاره به جمعیت پدرانشان باشد كه نسبت به آنها آخرین ملت بودند و ممکن است اشاره به «اهل کتاب» مخصوصا «نصاری» باشد که آخرین دین و ملت قبل از ظهور پیامبر اسلام محسوب میشدند. چراکه به خاطر قائل به تثلیث بودن آنان، توحید محمد را مطلب نوظهوری میدانستند. ولی چنان که لحن قرآن در آیات مختلف دیگر نشان میدهد عرب جاهلی تکیه بر کتابهای یهود و نصاری نداشت، تمام تکیهگاهش سنت و آیین نیاکان و پدران بود و همین شاهد خوبی برای تفسیر اول است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ص، سی و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره قمر و پیش از سوره اعراف نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ص، دو یا یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. آیه ۲۴ این سوره سجده مستحب دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۳۶۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۲۷۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۲۱۹-۲۲۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ص»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
