آیه ۶۴ سوره حج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۴ سوره حج'''، شصت و چهارمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. اشاره این آیه به مالکیت و حاکمیت مطلق [[خداوند]] در آسمانها و زمین است. | '''آیه ۶۴ سوره حج'''، شصت و چهارمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. اشاره این آیه به مالکیت و حاکمیت مطلق [[خداوند]] در آسمانها و زمین است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث، برای بیان نشانه دیگری از قدرت خداوند بر حاکمیت و مالکیت مطلق او اشاره و تأکید دارد و همچنین او را به صفات [[غنی (اسماء الحسنی)|غنی]] (بینیاز) و [[حمید]] (ستوده) توصیف کرده است. به گزارش مکارم، پیوند این دو صفت (غنی و حمید) با هم یک پیوند بسیار حساب شده است. چراکه بسیاری از کسانی که غنی و بینیازند، بخیل هم هستند. اما غنی بودن خداوند همراه با بخشندگی، [[جود]] و [[سخاوت]] است. دیگر آنکه فرد بینیاز اگر کاری میکند؛ سودی از آن هم میبرد. اما خداوند بدون بردن سودی از دیگران به آنها جود و بخشش دارد و لذا از این جهت شایسته ستایش و مدح است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه موردبحث، برای بیان نشانه دیگری از قدرت خداوند بر حاکمیت و مالکیت مطلق او اشاره و تأکید دارد و همچنین او را به صفات [[غنی (اسماء الحسنی)|غنی]] (بینیاز) و [[حمید]] (ستوده) توصیف کرده است. به گزارش مکارم، پیوند این دو صفت (غنی و حمید) با هم یک پیوند بسیار حساب شده است. چراکه بسیاری از کسانی که غنی و بینیازند، بخیل هم هستند. اما غنی بودن خداوند همراه با بخشندگی، [[جود]] و [[سخاوت]] است. دیگر آنکه فرد بینیاز اگر کاری میکند؛ سودی از آن هم میبرد. اما خداوند بدون بردن سودی از دیگران به آنها جود و بخشش دارد و لذا از این جهت شایسته ستایش و مدح است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۵۸–۱۵۹|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۶۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۴ سوره حج، شصت و چهارمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانستهاند. اشاره این آیه به مالکیت و حاکمیت مطلق خداوند در آسمانها و زمین است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست، و خداوند بینياز و ستوده است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست، و بیگمان خداوند بینیاز ستوده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه موردبحث، برای بیان نشانه دیگری از قدرت خداوند بر حاکمیت و مالکیت مطلق او اشاره و تأکید دارد و همچنین او را به صفات غنی (بینیاز) و حمید (ستوده) توصیف کرده است. به گزارش مکارم، پیوند این دو صفت (غنی و حمید) با هم یک پیوند بسیار حساب شده است. چراکه بسیاری از کسانی که غنی و بینیازند، بخیل هم هستند. اما غنی بودن خداوند همراه با بخشندگی، جود و سخاوت است. دیگر آنکه فرد بینیاز اگر کاری میکند؛ سودی از آن هم میبرد. اما خداوند بدون بردن سودی از دیگران به آنها جود و بخشش دارد و لذا از این جهت شایسته ستایش و مدح است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۴۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۵۶۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۱۵۸–۱۵۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۶۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
