آیه ۳۳ سوره حج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۳ سوره حج'''، سی و سومین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. موضوع آیه نهی از بهره نبردن از حیوان [[قربانی]] (سواری، شیر دوشیدن و | '''آیه ۳۳ سوره حج'''، سی و سومین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. موضوع آیه نهی از بهره نبردن از حیوان [[قربانی]] (سواری، شیر دوشیدن و …) تا قبل از رسیدن به قربانگاه است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه مورد بحث، [[مسلمانان]] را از تفکر [[خرافی]] مبنی بر اینکه از چهارپایانی که برای قربانی معین شده بودند؛ نباید بهره و استفادههایی مانند سواری و شیر دوشیدن و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در آیه مورد بحث، [[مسلمانان]] را از تفکر [[خرافی]] مبنی بر اینکه از چهارپایانی که برای قربانی معین شده بودند؛ نباید بهره و استفادههایی مانند سواری و شیر دوشیدن و … برد، نهی کرده است. در برخی [[روایات]] از [[اهل بیت]] نیز آمده است که استفاده از حیوانات قربانی برای سواری و شیر دوشیدن از آنها جایز است. در انتهای آیه، این قربانیها به عنوان یکی از مصداقهای «[[شعائر الله]]» دانسته شده که در محدوده شهر [[مکه]] و خانه [[کعبه]] قربانی میشوند. بنا به گزارش مکارم، در [[فقه]] [[اسلامی]] [[ذبح]] قربانی مربوط به [[حج]] در سرزمین [[منی]] است و قربانی «[[عمره مفرده]]» در سرزمین مکه انجام میگیرد؛ لذا در آیه «بیت العتیق» گفته شده که معنای گسترهتری را در بربگیرد و اطراف مکه را نیز شامل شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۸–۱۰۰|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۳۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۳ سوره حج، سی و سومین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانستهاند. موضوع آیه نهی از بهره نبردن از حیوان قربانی (سواری، شیر دوشیدن و …) تا قبل از رسیدن به قربانگاه است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در آن (حيوانات قرباني) تا مدتي معيّن فايدهها میباشد، سپس محل قرباني كردن آنها خانة قديمي و گرامي (كعبه) است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در آنها تا زمانی معین برای شما سودهایی هست، آنگاه بازگشتگاه آن بیتالعتیق است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه مورد بحث، مسلمانان را از تفکر خرافی مبنی بر اینکه از چهارپایانی که برای قربانی معین شده بودند؛ نباید بهره و استفادههایی مانند سواری و شیر دوشیدن و … برد، نهی کرده است. در برخی روایات از اهل بیت نیز آمده است که استفاده از حیوانات قربانی برای سواری و شیر دوشیدن از آنها جایز است. در انتهای آیه، این قربانیها به عنوان یکی از مصداقهای «شعائر الله» دانسته شده که در محدوده شهر مکه و خانه کعبه قربانی میشوند. بنا به گزارش مکارم، در فقه اسلامی ذبح قربانی مربوط به حج در سرزمین منی است و قربانی «عمره مفرده» در سرزمین مکه انجام میگیرد؛ لذا در آیه «بیت العتیق» گفته شده که معنای گسترهتری را در بربگیرد و اطراف مکه را نیز شامل شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۲۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۵۱۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۹۸–۱۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۶۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
