بدون تصویر

آیه ۵۶ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۵۶ سوره حج'''، پنجاه و ششمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانسته‌اند. اشاره آیه به حاکمیت مطلق [[خداوند]] در [[قیامت]] و توصیف پاداش [[مؤمنان]] در جهان [[آخرت]] است.  
'''آیه ۵۶ سوره حج'''، پنجاه و ششمین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانسته‌اند. اشاره آیه به حاکمیت مطلق [[خداوند]] در [[قیامت]] و توصیف پاداش [[مؤمنان]] در جهان [[آخرت]] است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث، بر مسئله حاکمیت خداوند در روز قیامت اشاره دارد و آن را مخصوص خدا دانسته است. به باور مکارم، هرچند که خداوند در دنیا نیز حاکم و مالک مطلق و حقیقی است، اما چون بروز و ظهور این صفت در آخرت بیشتر است، آیه بر آن تأکید دارد. سپس برای مؤمنان جایگاهی را توصیف می‌کند که آن مکان باغ‌های پر نعمت [[بهشت|بهشتی]] هستند و متعلق هستند به مؤمنانی که دارای [[عمل صالح|عمل صالحند]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۸-۱۴۹|ج=۱۴}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث، بر مسئله حاکمیت خداوند در روز قیامت اشاره دارد و آن را مخصوص خدا دانسته است. به باور مکارم، هرچند که خداوند در دنیا نیز حاکم و مالک مطلق و حقیقی است، اما چون بروز و ظهور این صفت در آخرت بیشتر است، آیه بر آن تأکید دارد. سپس برای مؤمنان جایگاهی را توصیف می‌کند که آن مکان باغ‌های پر نعمت [[بهشت|بهشتی]] هستند و متعلق هستند به مؤمنانی که دارای [[عمل صالح|عمل صالحند]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۸–۱۴۹|ج=۱۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۶

آیه ۵۶ سوره حج
مشخصات قرآنی
نام سورهحج
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۵۶
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۶ سوره حج، پنجاه و ششمین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانسته‌اند. اشاره آیه به حاکمیت مطلق خداوند در قیامت و توصیف پاداش مؤمنان در جهان آخرت است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ آیهٔ ۵۶ از سورهٔ ۲۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ملك و فرمانروايي در آن روز از آن خداست، ميان آنان داوري می‌كند، پس كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، در باغهاي پرناز و نعمت خواهند بود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«در چنین روزی فرمانروایی خاص خداوند است که میان آنان داوری می‌کند، آنگاه کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، در باغهای بهشتی پرناز و نعمت‌اند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: آیه موردبحث، بر مسئله حاکمیت خداوند در روز قیامت اشاره دارد و آن را مخصوص خدا دانسته است. به باور مکارم، هرچند که خداوند در دنیا نیز حاکم و مالک مطلق و حقیقی است، اما چون بروز و ظهور این صفت در آخرت بیشتر است، آیه بر آن تأکید دارد. سپس برای مؤمنان جایگاهی را توصیف می‌کند که آن مکان باغ‌های پر نعمت بهشتی هستند و متعلق هستند به مؤمنانی که دارای عمل صالحند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.