آیه ۲ سوره حج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره حج'''، دومین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۲ سوره حج'''، دومین [[آیه]] از بیست و دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را با اختلاف [[مکی و مدنی|مدنی یا مکی]] دانستهاند. این آیه به توصیف روز [[قیامت]] و احوال مردم در آن روز اشاره پرداخته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در توصیف وحشتی که بر اثر زلزله قیامت ایجاد میشود، به سه حالت فراگیر در میان مردم اشاره و تأکید دارد. بنابه متن آیه، وحشت آن روز چنان است که مادران شیرده فرزند شیرخواره خود را رها میکنند و هر بارداری که آن صحنه را ببیند، از شدت هول و هراس جنینش را سقط میکند. همچنین حال مردم در آن روز به شکل افراد مست است، درحالیکه هیچکدام مست نیستند و از وحشت و ترس آن روز، به افراد مست تشبیه شدهاند. علت این ترسها و وحشتها نیز به جهت مشاهده و وقوع [[عذاب]] [[خداوند]] است که بسیار شدید و سهمگین است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷-۸|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حج | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره حج، دومین آیه از بیست و دومین سوره قرآن است. این آیه را با اختلاف مدنی یا مکی دانستهاند. این آیه به توصیف روز قیامت و احوال مردم در آن روز اشاره پرداخته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَىٰ وَمَا هُمْ بِسُكَارَىٰ وَلَٰكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«روزي كه آن را ببينيد، هر شيردهي از آنچه كه شيرش ميدهد غافل ميشود، و هر (مادر) بارداري سقط جنين ميكند، و مردم را مست ميبيني حال آنكه مست نيستند، بلكه عذاب خدا بسيار سخت است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«روزی که در آن بینید هر زن شیردهندهای از نوزاد شیریاش غافل شود، و هر زن آبستنی [بیاختیار] وضع حمل کند و مردمان را مست بینی، و حال آنکه مست نباشند، ولی عذاب الهی سخت و سنگین است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در توصیف وحشتی که بر اثر زلزله قیامت ایجاد میشود، به سه حالت فراگیر در میان مردم اشاره و تأکید دارد. بنابه متن آیه، وحشت آن روز چنان است که مادران شیرده فرزند شیرخواره خود را رها میکنند و هر بارداری که آن صحنه را ببیند، از شدت هول و هراس جنینش را سقط میکند. همچنین حال مردم در آن روز به شکل افراد مست است، درحالیکه هیچکدام مست نیستند و از وحشت و ترس آن روز، به افراد مست تشبیه شدهاند. علت این ترسها و وحشتها نیز به جهت مشاهده و وقوع عذاب خداوند است که بسیار شدید و سهمگین است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حج، بیست و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نور و پیش از سوره منافقون نازل شد. در مدنی یا مکی بودن این سوره اختلاف است. در سوره حج، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۱۹۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۷۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۷-۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۶۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
