آیه ۶۷ سوره مریم
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۶۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۷ سوره مریم، شصت و هفتمین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه پاسخ به منکران معاد است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آيا انسان به ياد نميآورد که ما او را پيش از اين در حالي آفريديم که او هيچ چيزي نبود؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا [این] انسان نمیاندیشد که ما در گذشته او را آفریدهایم و حال آنکه چیزی نبود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به منکران معاد چنین پاسخ داده است: «آیا انسان این مطلب را به یاد نمیآورد که ما او را پیش از این آفریدیم و او ابداً چیزی نبود؟!» به گزارش مکارم، این آیه بر روی معاد جسمانی تکیه دارد وگرنه اگر فقط روح باقی میماند و بازگشت جسمی در کار نبود که دیگر این سوالات جایی نداشت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۱۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۱۱۳–۱۱۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
