آیه ۲۲ سوره مریم: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره مریم'''، بیست و دومین [[آیه]] از نوزدهمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. موضوع آیه بارداری [[مریم]] و ماجرای وضع حمل اوست. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۲۴|ج=۲۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۱|ج=۱۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۳۰۶}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۳۰۶}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه از باردار شدن مریم به عیسی خبر میدهد و میگوید: «سرانجام مریم باردار شد و فرزند در رحم او قرار گرفت. به همین خاطر او از عبادتگاه خود خارج شد و به مکانی دوردست رفت.» به گزارش مکارم، در این دوران مریم هم بیمناک بود و هم امیدوار. از یکسو نگران بود بر این مسئله که بدون همسر فرزندی را به دنیا خواهد آورد و عکس العمل مردم نسبت به او چگونه خواهد بود؟ و از سویی دیگر از اینکه فرزندش [[پیامبری]] بزرگ و آیه قدرت [[خداوند]] خواهد بود، امیدوار بود به اینکه خداوند تنهایش نمیگذارد و از او دفاع و حمایت خواهد کرد. در ادامه مکارم، به مدت حمل مریم اشاره دارد که چه اندازه بوده است. به گفته او در اینباره [[مفسران]] اختلاف نظر دارند. برخی آن را یک ساعت، بعضی ۹ ساعت، گروهی ۶ ماه، گروهی دیگر ۷ ماه و برخی ۸ ماه و عدهای نیز مانند سایر زنان ۹ ماه دانستهاند. اما این موضوع تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد و [[روایات]] در این زمینه مختلف است. دربارهٔ مکان نیز بسیاری معتقدند که شهر «[[ناصره]]» بوده است که شاید مریم در آن شهر پیوسته در خانه بوده و کمتر از خانه خارج میشده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹–۴۰|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره مریم]]، نوزدهمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره معراج]] و پیش از [[سوره طه]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو [[آیه]] (آیات [[آیه ۵۸ سوره مریم|۵۸]] و [[آیه ۷۱ سوره مریم|۷۱]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۷۰|ف=سوره مریم}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره مریم، بیست و دومین آیه از نوزدهمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. موضوع آیه بارداری مریم و ماجرای وضع حمل اوست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس به او باردار و حامله گشت، سپس او را با خود به جاي دور دستي برد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس [مریم] به او باردار شد و با او در جایی دوردست کناره گرفت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه از باردار شدن مریم به عیسی خبر میدهد و میگوید: «سرانجام مریم باردار شد و فرزند در رحم او قرار گرفت. به همین خاطر او از عبادتگاه خود خارج شد و به مکانی دوردست رفت.» به گزارش مکارم، در این دوران مریم هم بیمناک بود و هم امیدوار. از یکسو نگران بود بر این مسئله که بدون همسر فرزندی را به دنیا خواهد آورد و عکس العمل مردم نسبت به او چگونه خواهد بود؟ و از سویی دیگر از اینکه فرزندش پیامبری بزرگ و آیه قدرت خداوند خواهد بود، امیدوار بود به اینکه خداوند تنهایش نمیگذارد و از او دفاع و حمایت خواهد کرد. در ادامه مکارم، به مدت حمل مریم اشاره دارد که چه اندازه بوده است. به گفته او در اینباره مفسران اختلاف نظر دارند. برخی آن را یک ساعت، بعضی ۹ ساعت، گروهی ۶ ماه، گروهی دیگر ۷ ماه و برخی ۸ ماه و عدهای نیز مانند سایر زنان ۹ ماه دانستهاند. اما این موضوع تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد و روایات در این زمینه مختلف است. دربارهٔ مکان نیز بسیاری معتقدند که شهر «ناصره» بوده است که شاید مریم در آن شهر پیوسته در خانه بوده و کمتر از خانه خارج میشده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مریم، نوزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معراج و پیش از سوره طه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۵۸ و ۷۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره مریم، چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۱: ۵۲۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۰۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۹–۴۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مریم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
